Συνεχίζετε το πρόγραμμα τoυ bioMechanicalfestival που αποτελεί μια διοργάνωση του Θεάτρου Χαλκίδας, στην οποία ο χώρος του ανενεργού λατομείου στο Μικρό Βαθύ Αυλίδας, γεμίζει με ενέργεια μέσα από την παρουσίαση ομάδων, συλλόγων και νέων καλλιτεχνών απ’ όλο τον κόσμο, γύρω από την θεματική «Αρχαίοι Μύθοι στην Μετα Βιομηχανική Εποχή».

Η ανάδειξη του τοπόσημου της Αυλίδειας Αρτέμιδας σε Πολιτιστικό Χώρο διεθνούς εμβέλειας, η συμβολή μας στην δημιουργία νέων, αυθεντικών καλλιτεχνικών και πολιτιστικών τάσεων και η δημιουργία διαύλων επικοινωνίας με το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον αποτελούν τα συστατικά στοιχεία της προσπάθειας μας.

Πέρα από το χώρο αυτό το φεστιβάλ περιλαμβάνει και άλλες δράσεις σε άλλους χώρους. Ήδη από τις 26 Ιουνίου και μέχρι τις 11 Ιουλίου στο «Κόκκινο σπίτι», διοργανώνεται η έκθεση φωτογραφίας FOCUS.

Οι αρχαίοι μύθοι, η μεταβιομηχανική εποχή, η καθημερινή ζωή, είναι ενότητες (ενδεχομένως διαφορετικής φύσης) που μπορεί κανείς, όχι βέβαια χωρίς δυσκολία και απλοποιήσεις, να τις συγκεράσει μέσα σε ένα γενικό πλαίσιο θεωρήσεων, ακολουθώντας το λεγόμενο πνεύμα της εποχής. Όμως στην περίπτωση της Αυλίδας, στην ευρύτερη περιοχή της Χαλκίδας, αυτός ο συγκερασμός έχει ήδη επιτευχθεί από την ίδια την ιστορία, από την ίδια την ζωή. Ο αρχαίος ναός, το γιγαντιαίο εργοστάσιο που τον επισκιάζει, η πόλη που αναπτύχθηκε σχεδόν αδιάφορη προς αυτά, έχουν μια θα μπορούσε να πει κανείς υπόγεια σύνδεση. Το ένα τροφοδοτείται και υπονομεύεται από το άλλο. Αυτό το (με αρκετή δόση χιούμορ) ερωτικό τρίγωνο, καταστροφικό, όπως συμβαίνει με τα πάθη, αγγίζει σε στιγμές την ίδια την έννοια του τραγικού, όπως αυτή προσδιορίζεται μέσα στους αρχαίους μύθους.

Η μικρή καλλιτεχνική κοινότητα της σχολής focus που συνήθως εκφράζεται με την φωτογραφία, έρχεται και καταλαμβάνει (όχι αυθαίρετα, αν και με την αυθαιρεσία θα εξευμένιζε τα πάθη), το Κόκκινο Σπίτι, έναν χώρο ορόσημο για την περιοχή και “μνημείο” της αστικής μεταβιομηχανικής ανάπτυξης. Εικόνες οικείες και ξένες, άχρονες και σύγχρονες, εμπνευσμένες από αυτή την συνθήκη, έρχονται για να διαβούν, να δημιουργήσουν ρωγμές, στα σύνορα αυτών των τριών οντοτήτων- πρωταγωνιστών του ερωτικού τριγώνου… Θραύσματα βιομηχανικού τοπίου, άλλοτε μέσα από το τεχνικό φως, άλλοτε μέσα από το διαχρονικό φως του ήλιου που τα εξαϋλώνει… Ζώνες, στοές έρημες, κλιμακοστάσια, που φανερώνουν διαδικασίες παραγωγής της καθημερινότητας, όπως η θέα του εργοστασίου που δεν κρύβει τα σωθικά του και τις λειτουργίες του… Σώματα, χαρακτήρες (όπως ο “Στρατηγός”- στρατηλάτης, επιβλητικός όγκος πάνω σε αδύναμη, σχεδόν δύσμορφη βάση), βγαλμένοι μέσα από μια καθημερινότητα που εκπλήσσει που αναζητά διεξόδους που ερμηνεύει τα πάθη… Σκιές, τοπία, Τόποι, Μη Τόποι, Ετεροτοπίες, μεταμορφώσεις, πιθανοί προορισμοί, άκαρπες γονιμοποιήσεις… Βωμοί, σύγχρονα θυσιαστήρια, τελετουργίες, συντομογραφίες ζωής…..με μυρωδιά πάθους, μεταμορφώσεων, αθωότητας, αναγέννησης, και κάθαρσης.

Από το Σάββατο 8 Ιουλίου και κατά τις ημερομηνίες 9, 10,15,16,17,22,23,24,29,30,31 Ιουλίου στ χώρο του ανενεργού λατομείου στο Μικρό Βαθύ Αυλίδας, το Θέατρο Χαλκίδας είναι παραγωγός στην:

Η ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΤΑΥΡΩΝ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΜΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ 10 ευρώ

Mαθητές , φοιτητές, άνεργοι 5€

Προπώληση 8€

Ομαδικό συλλόγων άνω των 20 ατόμων 5€

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ο Ευριπίδης με την λήξη της πρώτης φάσης του Πελοποννησιακού πολέμου (414π.Χ.) διδάσκει μια τραγωδία φυγής. Μιας φυγής που είναι όμως στην κυριολεξία νόστος. Αυτό τον πόνο της επιστροφής και τις περιπέτειες που τον ακολουθούν, σκηνοθετεί για το Θέατρο Χαλκίδας ο Γιάννης Κατσάνος.

Στο ναό της Αρτέμιδος στη χώρα των Ταύρων (Κριμαία) γίνονται ανθρωποθυσίες,  θυσιάζουν στη θεά τους Έλληνες που συλλαμβάνουν στη χώρα και η Ιφιγένεια, ως ιέρεια, κάνει τον εξαγνισμό των θυμάτων πριν τη σφαγή. Στην χώρα των Ταύρων φτάνουν ο Ορέστης με τον Πυλάδη και κατά τον χρησμό και την εντολή του Φοίβου πρέπει να πάρει από τον ναό το άγαλμα της θεάς και να το φέρει στην Αθήνα για να λυτρωθεί από τη μανία των Ερινύων που τον κυνηγάνε ως μητροκτόνο. Οι δύο ήρωες συλλαμβάνονται ως ιερόσυλοι και σύμφωνα με τους νόμους  πρέπει να θυσιαστούν. Προτού λοιπόν θανατωθούν, οδηγούνται για εξαγνισμό, στον  ναό της Αρτέμιδος  από την ιέρεια του ναού, Ιφιγένεια. Η Ιφιγένεια  αναγνωρίζει τον αδελφό της Ορέστη και καταστρώνει σχέδιο δραπέτευσης. Με την βοήθεια της θεάς Αθηνάς ξεφεύγουν παίρνοντας μαζί τους  και το ιερό ξόανο της Αρτέμιδος.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: Μετάφραση: Γιώργος Ιωάννου, Σκηνοθεσία-Απόδοση χορικών: Γιάννης Κατσάνος, Μουσική σύνθεση και διδασκαλία χορικών: Κώστας Κουρμπέτης,  Σκηνικά: Μαίρη Μουρσελλά, Δραματουργική επεξεργασία-Κοστούμια: Βάσω Λευκούδη, Χορογραφίες: Αργυρώ Μαγκοπούλου, Δημήτρης Λιανοστάθης, Φωτισμοί-video: Πένη Θεοδοσίου.

ΔΙΑΝΟΜΗ: Ιφιγένεια: Μάρω Θεοδοσίου, Ορέστης: Ηλίας Τσώλης,

Πυλάδης: Σωτήρης Λιοπύρης, Βουκόλος: Γιώργος Ανδριώτης, Θόας: Κώστας Ντεγιάννης,Άγγελος: Νίκος Αγγελάκης, Μαρία Καράκωστα, Αθηνά: Άννα Οταπασίδου

ΧΟΡΟΣ:  Άντα Αραβίδου, Ζωή Πολυχρόνου, Κική Παπαδημητρίου, Δήμητρα Σουλιωτάκη,Ζωή Βλάχου, Μίνα Βαμβάκου, Έστερ Λουκά, Άννα Χειμώνα, Μαρία Καράκωστα,Άννα Οταπασίδου, Βούλα Κοκονού, Μαρία Μεταξούλη, Μάχη Ακριώτου, Μαρία Λέων,Γρηγορία Χατζημιχαήλ, Φερονίκη Κατσικλή, Αθηνά Κάλλα.

Συμμετέχουν οι μουσικοί: Κώστας Κουρμπέτης, Κώστας Κακαβούλης και το μουσικό συγκρότημα ‘’The Knives’’ που αποτελειται από τους: Νικηφόρο Κουρμπέτη, Μανώλη Πανουσάκη, Χρήστο Τραμπάζαλη, Στέλιο Καζακίδη, Νίκο Βολιώτη

Σχεδιασμός αφίσας: Πέτρος Χριστούλιας, Ραφή κοστουμιών: Μαριάνθη Σπύρου, Κατασκευή σκηνικών αντικειμένων: Μιχάλης Παπανικολάτος, Οργάνωση Παραγωγής: Ειρήνη Καράβα

Ευχαριστούμε θερμά την κυρία Δήμητρα Μηλαράκη, για την ευγενική παραχώρηση των δικαιωμάτων της μετάφρασης του Γ. Ιωάννου. Τον κύριο Νικόλα Βλαβιανό για την κατασκευή των μηχανισμών του σκηνικού. Τη κυρία Ροζίνα Κολώνια για τη μετάφραση στα αγγλικά και τον κύριο Αριστείδη Αράπογλου για τον υποτιτλισμό της παράστασης.

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΤΙΤΛΙΣΜΕΝΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ

Επίσης την Τρίτη 11 Ιουλίου θα παρουσιαστεί η ταινία ΤΡΩΑΔΕΣ με ελεύθερη είσοδο.

Μια ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη, βασισμένη στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη. Ένα αμείλικτο κατηγορώ για τις φρικαλεότητες του πολέμου και ένα σπαρακτικό αίτημα για αλληλεγγύη και ανθρωπισμό. Έγχρωμη ταινία στα αγγλικά με ελληνικούς υπότιτλους. Διάρκεια :111 λεπτά .Παραγωγή 1971

Μετά την πτώση της Τροίας οι αιχμάλωτες γυναίκες περιμένουν να επιβιβαστούν στα πλοία που θα τις μεταφέρουν στην Ελλάδα. Ανάμεσά τους, η βασίλισσα Εκάβη που θρηνεί τον χαμό της οικογένειας και της πόλης της και η χήρα του Έκτορα, η Ανδρομάχη, η οποία πρόκειται να αντιμετωπίσει ακόμα μια τραγωδία, καθώς οι νικητές σκοτώνουν τον νεαρό σε ηλικία γιο της. Και ενώ ο Μενέλαος συναντά την άπιστη Ελένη, την αιτία αυτού του πολέμου, η μάντισσα Κασσάνδρα προμηνύει τα κακά που θα βρουν τους νικητές στον δρόμο για την πατρίδα.

“Για μένα η ταινία αυτή είναι απόλυτα επίκαιρη και το μήνυμα είναι και σήμερα τόσο ηχηρό όσο και την εποχή που γράφτηκε. Εγώ ο ίδιος απεχθάνομαι, τον πόλεμο, τη βία, τον μιλιταρισμό, τον σπαραγμό και δε βρήκα κανένα καλύτερο τρόπο να τα πω, παρά δια μέσου του Ευριπίδη. Δεν είχα καμία δυσκολία στο σενάριο, τόσο στις Τρωάδες, όπως και παλιότερα στην Ηλέκτρα, όσο και στην Ιφιγένεια εν Αυλίδι που θα γυρίσω στο μέλλον. Ο λόγος είναι ότι ο Ευριπίδης έχει μία καταπληκτική οπτική φαντασία. Τα βλέπει όλα σε εικόνες. Γι΄αυτό λέω πως στον Ευριπίδη βρήκα τον καλύτερο συνεργάτη”.

Την ταινία παρουσιάζει η Κινηματογραφική Λέσχη Ερέτριας