Ευ. Βενιζέλος:Η σύγκρουση είναι ανάμεσα στη δημοκρατική, εθνική και ιστορική υπευθυνότητα, και στον εθνικολαϊκισμό

Δριμεία κριτική στη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ ασκεί σε συνέντευξή του στην εφημερίδα “Τα Νέα” ο Ευάγγελος Βενιζέλος και με αφορμή τη διάσκεψη που οργάνωσε η εσθονική Προεδρία την κατηγορεί ότι με την απόφασή της να μην παραστεί «θέλησε να κάνει μια επίδειξη σεβασμού όχι της κομμουνιστικής ιδεολογίας στο πλαίσιο του πλουραλισμού που εγγυάται -ενίοτε αυτοκτονικά- η […]

26 Αυγούστου 2017

του/της Ανδρέας Κούκουρας

Δριμεία κριτική στη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ ασκεί σε συνέντευξή του στην εφημερίδα “Τα Νέα” ο Ευάγγελος Βενιζέλος και με αφορμή τη διάσκεψη που οργάνωσε η εσθονική Προεδρία την κατηγορεί ότι με την απόφασή της να μην παραστεί «θέλησε να κάνει μια επίδειξη σεβασμού όχι της κομμουνιστικής ιδεολογίας στο πλαίσιο του πλουραλισμού που εγγυάται -ενίοτε αυτοκτονικά- η φιλελεύθερη δημοκρατία, αλλά των αυταρχικών ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων που εμφανίστηκαν ιστορικά. Το κάνει αυτό παίζοντας με αρχαϊκά στερεότυπα που επιβιώνουν στην αντίληψη ενός τμήματος της ελληνικής κοινωνίας».

Σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο η κυβέρνηση προσπαθεί να επινοήσει μια θεωρία δυο άκρων για να δώσει κάποιο ιδεολογικό άρωμα στην τεχνητή πόλωση που πάντα επιδιώκει. «Τώρα μας λέει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι τα συγκρουόμενα άκρα στην Ελλάδα του 2017 είναι ο σταλινισμός και ο ναζισμός! Καλλιεργεί τη φαντασίωση ότι τα συγκρουόμενα άκρα είναι ο Εθνικός Στρατός και ο Δημοκρατικός Στρατός και η “πρώτη φορά αριστερά” των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ παίρνει την ρεβάνς του Εμφυλίου! Υπάρχουν και κάποιοι που ισχυρίζονται ότι στη σημερινή Ελλάδα, μετά την εμπειρία των τελευταίων επτά ετών, τα δυο συγκρουόμενα άκρα, οι δυο κόσμοι, είναι η δεξιά από τη μια μεριά και ο ΣΥΡΙΖΑ ως σφετεριστής της παράδοσης του ΠΑΣΟΚ από την άλλη με τον όποιον πρέπει να συνταχθεί οποίος δεν είναι δεξιός. Πρόκειται για ιδεοληπτικές εκδοχές εγκλωβισμού στο παρελθόν», αναφέρει.

Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τονίζει ότι η «η ενεργός και ισχύουσα σύγκρουση σήμερα είναι η σύγκρουση ανάμεσα αφενός μεν στη δημοκρατική, εθνική και ιστορική υπευθυνότητα, αφετέρου δε στον εθνικολαϊκισμό».

Υπογραμμίζει ότι ο τόπος δεν χρειάζεται απλώς μια κυβερνητική αλλαγή αλλά μια ριζική αλλαγή πολιτικών και κοινωνικών αντιλήψεων και συμπεριφορών βασισμένη στην επίγνωση των κινδύνων και των προβλημάτων. «Μια κυβέρνηση που τα ενστερνίζεται όλα αυτά ως επείγον πρόγραμμα εθνικής ανασυγκρότησης και έχει ισχυρή πολιτική νομιμοποίηση. Το ιστορικό καθήκον του προοδευτικού δημοκρατικού χώρου είναι να καθορίσει αυτήν την εθνική ατζέντα της ανασυγκρότησης και του μέλλοντος. Την πολιτική ηγεμονία δεν την έχει τελικά οποίος διαθέτει τους πιο πολλούς βουλευτές αλλά όποιος έχει ολοκληρωμένες προγραμματικές προτάσεις ή μάλλον αντιλήψεις, γιατί η διαπραγμάτευση θα είναι δύσκολη και διαρκής», δηλώνει και αναφερόμενος στις διεργασίες και υποψηφιότητες στο χώρο της Κεντροαριστεράς εύχεται να συμβάλλουν θετικά στην παράταξη και τη χώρα γιατί όπως υπογραμμίζει: «Ο κομματικός πατριωτισμός είτε συμπίπτει με τον εθνικό πατριωτισμό είτε καθίσταται κυνικός και επικίνδυνος ή απλώς μίζερος και μικροπρεπής».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

28 Μαρτίου 2024