Το χωριό Θερμοπύλες του Δήμου Λαμιέων είναι ο τόπος που εξυπηρετεί πρωτίστως τους πρόσφυγες που έχουν βρει καταφύγιο στα δύο ξενοδοχεία που λειτούργησε η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας για την προσωρινή στέγασή τους, σε περιοχή της Φθιώτιδας.

Καθημερινά δεκάδες από αυτούς κινούνται από το «Κέντρο Φιλοξενίας» έως το χωριό για τα ψώνιά τους, πολλές φορές σε παρέες των 10 και 15 ατόμων μαζί μάλιστα με μικρά παιδιά. Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί δεν γνωρίζουν τι πάει να πει «πέταλο του Μαλιακού», ούτε μπορούν να συνειδητοποιήσουν τι αίμα έχει χυθεί στους δρόμους του και ειδικά εντός και γύρω από το χωριό Θερμοπύλες. Έτσι κινούνται αμέριμνα χωρίς να προσέχουν ιδιαίτερα και ειδικά το σούρουπο η σωματική τους ακεραιότητα διατρέχει σοβαρό κίνδυνο από τα διερχόμενα οχήματα.

Μια βόλτα στην πρώην εθνική οδό μπροστά από το άγαλμα του Λεωνίδα, ειδικά τώρα το καλοκαίρι, θα σας πείσει ότι η κίνηση είναι μεγαλύτερη και από όταν λειτουργούσε ως κύρια εθνική! Οι κάτοικοι προσπαθούν να ενημερώσουν τους πρόσφυγες για το κίνδυνο που διατρέχουν στο δρόμο, ειδικά τα μικρά παιδιά, ενώ έχουν ενημερώσει και την Τροχαία Αυτοκινητοδρόμων, όμως η εικόνα είναι η ίδια. «Θα θρηνήσουμε θύματα… είναι θέμα χρόνου…», έλεγε κάτοικος της περιοχής.

Τα μάτια των κατοίκων έχουν δει πολλά όλα αυτά τα χρόνια ως κύριος άξονας της σύνδεσης Αθήνας – Θεσσαλονίκης. Δεν ήταν τυχαίοι οι αυστηροί περιορισμοί στο όριο ταχύτητας στη συγκεκριμένη ευθεία. Τώρα η αστυνόμευση όμως έχει μεταφερθεί στον ΠΑΘΕ και κάποιοι από τους χιλιάδες οδηγούς που επιλέγουν το παράπλευρο δίκτυο για να γλυτώσουν τα διόδια, οδηγούν επικίνδυνα. Αν υπολογίσει κανείς και μια παρέα που είναι μεγάλη και προχωρά και απρόσεχτα στο δρόμο ειδικά σε ώρες που νυχτώνει, τότε η συνταγή είναι επικίνδυνη…