Πρόκειται για ένα από τα πιο ακριβοθώρητα προϊόντα Π.Ο.Π. της χώρας. Το σύκο Κύμης , που δεν κυκλοφορεί στην αγορά το καλοκαίρι όπως τα υπόλοιπα σύκα, μόλις κυκλοφορήσει στην αγορά στις αρχές του φθινοπώρου γίνεται ανάρπαστο. Δημιουργείται στις αυλές των κατοίκων της περιοχής Κύμης, λιάζεται στις ταράτσες τους, αποθηκεύεται στα σαλόνια τους, περνάει πάνω από δέκα φορές από τα χέρια τους… και κάπως έτσι αποκτά ψυχή.
Η τεχνικής αποξήρανσης είναι μια γνώση που περνάει από γενιά σε γενιά. Έτσι και στο σπίτι του Ντίνου Ελαιοτριβάρη στο Μονόδρι, οι μεγαλύτεροι δείχνουν στους νεότερους τον τρόπο παραγωγής των αποξηραμένων σύκων, ώστε να συνεχιστεί η παράδοση. Από τις αρχές Αυγούστου ακόμα, όπως σε πολλά σπίτια στα χωριά της Κύμης, έτσι και εδώ, η αυλή έχει μεταμορφωθεί σε μια μεγάλη λιακωτή. Και μικροί και μεγάλοι παρακολουθούν μέρα με την μέρα την διαδικασία αποξήρανσή τους. «Για να μαθαίνουν οι Αθηναίοι πώς γίνονται τα σύκα Κύμης», όπως λέει και ο μπαμπάς Ντίνος.
Οι Κουμιώτες δεν αποξηραίνουν τα σύκα ολόκληρα, όπως γίνεται σε όλες τις άλλες περιοχές της Ελλάδας. Τα σχίζουν στα δυο για να μπορούν να τσεκάρουν το εσωτερικό τους, τα ατμίζουν με θειάφι για να αποστειρωθούν, τα τοποθετούν σε ξύλινα πλαίσια στον ήλιο και τα σχίζουν ένα-ένα με το ψαλίδι. Στη συνέχεια, τα ανοιγμένα σύκα λιάζονται για 2-3 μέρες κάτω από τον ήλιο και μετά τα ξανακολλάνε σε ζευγάρια, δημιουργώντας την ασκάδα, το χαρακτηριστικό σχήμα του ξερού σύκου Κύμης. Οι Κουμιώτισες ανοίγουν το «καλό» δωμάτιο και δημιουργούν στο σαλόνι την λεγόμενη κρεβάτα, όπου στοιβάζουν τα σύκα και τα αφήνουν 1-2 εβδομάδες να ξεκουραστούν και να αποξηρανθούν καλά.
«Η κουμιώτικη συκιά μας κάνει τη χάρη να μας δώσει τους καρπούς της μόνο μια φορά το χρόνο, και όχι δυο όπως στις άλλες περιοχές της Ελλάδας. Δεν χρειάζεται πότισμα και δεν έχει ανάγκη από λίπασμα, αφού είναι πολύ ανθεκτική στις ασθένειες. Έτσι, το σύκο που παράγεται σε αυτή την περιοχή της Εύβοιας είναι 100% βιολογικό», τονίζει ο γνώστης της τεχνικής αποξήρανσης των σύκων.
Αυτό το προϊόν ιδιαίτερης διατροφικής αξίας, πρέπει να προσεχθεί από την πολιτεία και να δοθούν κίνητρα τόσο για την αύξηση της παραγωγής, όσο και για την προώθησή του στις διεθνείς αγορές.