“Ιστορική συμφωνία” για ν’ ανοίξει ο δρόμος νέων πελατειακών προσλήψεων

Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε, εν μέσω οικονομικής κρίσης, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έκανε “πρόθεση” συμφωνίας, με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, για τη σχέση Εκκλησίας- Κράτους. Βάσει αυτής οι κληρικοί παύουν να είναι δημόσιοι υπάλληλοι, ωστόσο το κράτος θα αναλάβει να επιδοτεί την Εκκλησία με ποσό, ίσο με τις ανάγκες μισθοδοσίας. Το αντιστάθμισμα της […]

7 Νοεμβρίου 2018

του/της Newsroom

Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε, εν μέσω οικονομικής κρίσης, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έκανε “πρόθεση” συμφωνίας, με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, για τη σχέση Εκκλησίας- Κράτους. Βάσει αυτής οι κληρικοί παύουν να είναι δημόσιοι υπάλληλοι, ωστόσο το κράτος θα αναλάβει να επιδοτεί την Εκκλησία με ποσό, ίσο με τις ανάγκες μισθοδοσίας.

Το αντιστάθμισμα της αποχώρησης  των ιερέων από θέση δημοσίων υπαλλήλων, αναρωτιόμαστε σαφώς, πως θα πραγματοποιηθεί. Σχετικές απαντήσεις δεν παρέλειψε να μας δώσει ο κ. Τζανακόπουλος, με ταχείς ρυθμούς. Βέβαια το θέμα είναι ποια η ακριβής διαφορά και ποιος ο διαχωρισμός, μεταξύ Κράτους και Εκκλησίας, εφόσον θα εξασφαλίζονται τα ποσά που απαιτούνται;

Ο λόγος της συγκεκριμένης συμφωνίας δεν είναι άμεσα εμφανής. Είναι απέλπιδα προσπάθεια επανατοποθέτησης του αριστερού μας γίγνεσθαι; Ή προσπάθεια μιας “με το ζόρι” ιστορικής συμφωνίας, μέσα στο 2018;

Αυτό διότι το Σύνταγμα κατοχυρώνει την λειτουργική ουδετερότητά του από την Εκκλησία, με την παράγραφο 1 του άρθρου 13 του Συντάγματος, όπου συγκεκριμένα διαβάζουμε: “Η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη. Η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις καθενός”. Η παράγραφος 3 του ίδιου άρθρου, βέβαια δεσμεύει περισσότερο την Εκκλησία από την Πολιτεία. Πράγμα που καθιστά σαφές πως βασικός λόγος δεν ήταν η πρόβλεψη ενός ουδετερόθρησκου κράτους.

Αντιδράσεις προκλήθηκαν ένθεν και εκείθεν, με τους κληρικούς να ξεχνούν το “αγαπάτε αλλήλους” και να λαμβάνουν πρωταγωνιστική θέση στα “κεκτημένα” τους. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έσπευσε να δηλώσει: «άλλο συμφωνία, άλλο πρόθεση συμφωνίας». Από τα όσα είπε ο κ. Ιερώνυμος, φαίνεται επίσης, ότι υπήρξαν αντιδράσεις και μέσα στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, από Μητροπολίτες. Το λειτούργημα του ιερέα, μάλλον με την παγίωση των μισθοδοσιών, έγινε εργασία δημοσίου υπαλλήλου. Ο π. Γεώργιος Σελλής,  τόνισε πως τις επόμενες ημέρες θα συνεδριάσει ο Ιερός Σύνδεσμος προκειμένου να συντονιστούν οι δράσεις των κληρικών και πρόσθεσε ότι θα ζητηθεί συνάντηση με τους πολιτικούς αρχηγούς, σημειώνοντας ότι «με αγώνες μπήκαμε στο ενιαίο μισθολόγιο, δεν μπορεί να μας πάρουν κεκτημένα δικαιώματα, ο Αρχιεπίσκοπος και ο πρωθυπουργός, που συμφώνησαν χωρίς να ρωτήσουν κανέναν».

Από την άλλη πλευρά, η ΝΔ χαιρέτισε τη συμφωνία, υπογραμμίζοντας ότι δικαιώνονται οι δικές της θέσεις και κατηγόρησε την κυβέρνηση, ότι καθυστέρησε να τις υιοθετήσει. Βέβαια, δεν είμαστε σίγουροι αν η ΝΔ είχε στα σχέδια της ακριβώς αυτήν την “ιστορική” συμφωνία. Πρόσθεσε ότι τις εν λόγω πρωτοβουλίες, είχε λάβει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήδη από το 2013, με τη σύσταση κοινής εταιρείας Κράτους-Εκκλησίας, για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, «την υλοποίηση των οποίων είχε ματαιώσει για ιδεοληπτικούς λόγους ο ΣΥΡΙΖΑ».

Το ΚΙΝΑΛ άσκησε κριτική στον Αλέξη Τσίπρα, υπογραμμίζοντας ότι εγκατέλειψε παλαιότερες θέσεις του περί πλήρους διαχωρισμού, ωστόσο έκανε λόγο για «σοβαρότατες και δικαιολογημένες ανασφάλειες σε 10.000 οικογένειες». Το ΚΚΕ εκφράζει τις αντιρρήσεις, υποστηρίζοντας ότι “οι ιστορικές εκκρεμότητες εκκλησίας – πολιτείας όχι μόνο δεν λύνονται, αλλά διαιωνίζονται”. Το ΠΟΤΑΜΙ αναφέρει πως δεν επήλθε διαχωρισμός κράτους – εκκλησίας. “Συμφωνήσανε για τα λεφτά, αλλά δεν είναι αυτό το ζήτημα που απασχολεί την κοινωνία”, δηλώνει.

«Η Ορθοδοξία πουλήθηκε με δικαιολογία και επικάλυμμα την θρησκευτική ουδετερότητα! Η εκκλησιαστική περιουσία, όση μας έχει απομείνει,  χάνεται κι’ αυτή!», σχολιάζει ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος και καταγγέλλει ο κλήρος «πετάγεται στα σκουπίδια».

Παρατηρώντας τα δεδομένα από μία εξωτερική οπτική, θα δούμε αντιδράσεις κληρικών για χρήματα, τα οποία προφανώς και θα λείψουν από τα νοικοκυριά τους. Όμως, μέσα σε αυτό το διάστημα που διανύουμε, που ο Έλληνας φορολογούμενος πολίτης δυσκολεύεται να αντεπεξέλθει, η περιουσία της Εκκλησίας, μάλλον δεν βοήθησε την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του ποιμνίου της. Θα δούμε το “αγαπάτε αλλήλους” ν΄απομακρύνεται και χρήματα του κράτους να δίνονται από άπαντες, θρησκευόμενους ή όχι, πολίτες του. Ταυτόχρονα, παρατηρούνται 10.000 κενές θέσεις δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίες εν καιρώ θα καλυφθούν, με άλλους δημόσιους υπαλλήλους. Θέσεις οι οποίες, εντελώς τυχαία, ανακοινώνονται λίγο πριν την προεκλογική περίοδο. Έχουμε μήνες μπροστά μας.. ποιος μπορεί να ξέρει πόσες ακόμα “ιστορικές συμφωνίες” θα έρθουν;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

27 Μαρτίου 2024