Μαμά δεν με κάλεσαν στο πάρτι: αντιμετωπίζοντας το σύνδρομο του “απόκληρου” των πάρτι

Πάρτι, αυτή η μάστιγα. Η πρώτη επαφή των παιδιών με την κοινωνικοποίηση εκτός σχολικής αίθουσας, αλλά κυρίως, το πρώτο crash test του κατά πόσο “μετράνε” εκεί έξω. Σε κάλεσε ο cool του σχολείου; Αυτό αμέσως σε καθιστά αρκετά cool και εσένα, όχι απαραίτητα επειδή έχεις κάνει κάτι, απλώς και μόνο επειδή υπάρχεις. Αν ανήκεις στους […]

29 Μαρτίου 2019

του/της Newsroom

Πάρτι, αυτή η μάστιγα. Η πρώτη επαφή των παιδιών με την κοινωνικοποίηση εκτός σχολικής αίθουσας, αλλά κυρίως, το πρώτο crash test του κατά πόσο “μετράνε” εκεί έξω. Σε κάλεσε ο cool του σχολείου; Αυτό αμέσως σε καθιστά αρκετά cool και εσένα, όχι απαραίτητα επειδή έχεις κάνει κάτι, απλώς και μόνο επειδή υπάρχεις.

Αν ανήκεις στους “προνομιούχους” της κοινωνικής κλίμακας του σχολείου, τότε όλα καλά. Τι συμβαίνει όμως εάν είσαι από την άλλη πλευρά;

Ο “ακάλεστος”

Πώς αντιμετωπίζουμε το παιδί που δεν το κάλεσαν στο πάρτι; Μπορεί στα δικά μας μάτια να μοιάζει ανούσιο ή ακόμα και “χαζό” να ασχοληθούμε με κάτι τέτοιο, στον μικρόκοσμο όμως του παιδιού είναι η πρώτη του επαφή με την απόρριψη. Είναι η πρώτη σαφής αναφορά του περίγυρού του ότι δεν ταιριάζει. Όχι με όλους, αλλά με τους επιφανείς, με την “ελίτ” του σχολείου. Και κατ επέκταση με ένα σεβαστό 80% του σχολείου που ακολουθεί πιστά τις βάσεις που θέτει η ελίτ. Είναι η αρχή ενός άτυπου πολέμου μεταξύ ατόμου και κοινωνίας. Και όπως συμβαίνει με όλες τις αρχές, το να ξεκινήσει καλά είναι ήδη η μισή νίκη.

Πώς πορεύεται λοιπόν ο γονιός σε μια τέτοια περίπτωση;

Πρώτο και κύριο βήμα, είναι η αποδοχή. Αντίδοτο σε πάσης φύσεως απόρριψη, η αποδοχή βοηθάει το παιδί να νιώσει ασφάλεια και αγάπη. Καθίστε, ακούστε το παιδί σας με ηρεμία και συγκαταβατικότητα. Δώστε του χώρο να μιλήσει και να εκφραστεί όπως νιώθει άνετα και όσο νιώθει άνετα.

Καλό είναι όση πίκρα, θυμό ή οργή και εάν αισθανθείτε, να μην τα μεταβιβάσετε στο παιδί. Σχόλια όπως “Δεν θα τον/ην καλέσουμε ούτε και εμείς στο δικό σου πάρτι” δεν βοηθούν κανέναν, πολλώ δε μάλλον το παιδί το οποίο θα μπει σε ένα φαύλο κύκλο εκδικητικότητας και μικροπρέπειας. Αντί αυτού, διδάξτε του την αποδοχή της ελευθερίας επιλογής και της διαφορετικότητας.

Εξηγήστε στο παιδί ότι είναι προσωπική επιλογή του καθενός ποιόν θα προσκαλέσει στο πάρτι του. Το ότι δεν έλαβε πρόσκληση δεν αφορά σε δική του υπαιτιότητα, μπορεί να συντρέχουν ποικίλοι άλλοι λόγοι (περιορισμένος χώρος, περιορισμένο budget, κλπ), κανένας εκ των οποίων δεν έχει να κάνει με το ίδιο. Ακόμα και στην περίπτωση προσωπικής εμπάθειας, η επιλογή έχει να κάνει πάντοτε με ανασφάλεια του ατόμου που συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο και όχι εκείνου που γίνεται αποδέκτης της συμπεριφοράς.

Επιπλέον, κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και είναι εντελώς φυσιολογικό να μην ταιριάζουν όλοι με όλους. Εξάλλου, δεν ταιριάζουν όλα τα κομμάτια του παζλ μεταξύ τους. Ενισχύστε την αυτοπεποίθηση του παιδιού εξηγώντας με λογικά επιχειρήματα ότι είναι λογικό να υπάρχουν και άτομα με τα οποία δεν ταιριάζει και δεν χρειάζεται να κάνει παρέα με όλο τον κόσμο για να νιώθει σημαντικό. Είναι πιο σημαντικό, να κάνει παρέα με όποιον το κάνει να αισθάνεται ο εαυτός του.

Κωνσταντίνα Τουμπανιάρη, MSc in Psychology of Human Learning and Performance

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

27 Μαρτίου 2024