Μια αρχή αντάξια της συνέχειας από το Θέατρο Χαλκίδας με αφιέρωμα στον Νίκο Σκαλκώτα

Ευρύ κοινό συνέρρευσε την  Κυριακή, στην πρώτη διοργάνωση του 3ου Biomechanical Festival για τον διεθνούς φήμης μουσικοσυνθέτη Νίκο Σκαλκώτα  με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 70 χρόνων από τον θάνατό του. Η διοργάνωση του Θεάτρου Χαλκίδας πραγματοποιήθηκε με την συνεργασία της Περιφέρειας Στερεάς, του Ο.Π.Α.ΣΤ.Ε, του Κέντρου Ελληνικής Μουσικής και του Μουσικού Σχολείου «Νίκος Σκαλκώτας». […]

2 Ιουλίου 2019

του/της Ανδρέας Κούκουρας

Ευρύ κοινό συνέρρευσε την  Κυριακή, στην πρώτη διοργάνωση του 3ου Biomechanical Festival για τον διεθνούς φήμης μουσικοσυνθέτη Νίκο Σκαλκώτα  με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 70 χρόνων από τον θάνατό του. Η διοργάνωση του Θεάτρου Χαλκίδας πραγματοποιήθηκε με την συνεργασία της Περιφέρειας Στερεάς, του Ο.Π.Α.ΣΤ.Ε, του Κέντρου Ελληνικής Μουσικής και του Μουσικού Σχολείου «Νίκος Σκαλκώτας». Χαρακτηριστική φράση της σύντομης ομιλίας της καλλιτεχνικής διευθύντριας του Θεάτρου και του Φεστιβάλ Μαρίνας Μέργου αναφερόμενη στο κεντρικό θέμα του Φεστιβάλ «Οι φωνές των Αφανών» ήταν η φράση «Ο Σκαλκώτας ήταν αφανής μέσα στην ίδια του την πόλη»

Κάτω απ’ τον έναστρο ουρανό, η Ορχήστρα Εγχόρδων του Κέντρου Ελληνικής Μουσικής ερμήνευσε γνωστά μέρη των διάσημων Ελληνικών χορών υπό την διεύθυνση του Ανδρέα Τσελίκα. Ο Ιωάννης Τσελίκας μίλησε για την δύσκολη ζωή του Νίκου Σκαλκώτα, περιγράφοντάς τον ως έναν μουσικό με το μοντέρνο ιδίωμα της εποχής του, με οικονομικές δυσχέρειες και περιορισμένη ανταπόκριση από τους μουσικούς κύκλους αλλά και τον απλό κόσμο στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Αναφέρθηκε επίσης στους διάσημους 36 ελληνικούς χορούς του και την μεταθανάτια αναγνώρισή του σε διεθνές επίπεδο.

Ο έγκριτος ομιλητής Δημήτρης Δεμερτζής συμπλήρωσε με την σειρά του το αφήγημα του Νίκου Σκαλκώτα περί διχασμένων απόψεων για το είδος της μουσικής που υπηρετούσε ο συνθέτης και για τον ρόλο του στην δημοτική μουσική που την ανέδειξε και την εξέλιξε. Δεν παρέλειψε να τονίσει τα παιδικά χρόνια του συνθέτη κατά τα οποία έπαιζε βιολί ως διασκεδαστής ενώπιον του απλού κόσμου για να βιοποριστεί. Ένα τελευταίο σημαντικό στοιχείο που ανέφερε ήταν ότι έργα του Σκαλκώτα χρησίμεψαν ως ενέχυρο(!) στην σπιτονοικοκυρά του στην Γερμανία για να καλύψει οφειλές ενοικίου απέναντί της.

Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης προβλήθηκε αφιέρωμα – ντοκιμαντέρ «Νίκος Σκαλκώτας: To τρίτο «σ»» σε παραγωγή της ομάδας Doc’n Roll που αποτελείται από μαθητές και καθηγητές του Μουσικού Σχολείου «Νίκος Σκαλκώτας». Η προβολή κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον του κόσμου για το υψηλό επίπεδο έρευνας και δημιουργίας της.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

28 Μαρτίου 2024