Άνοδο στην επισκεψιμότητα σημείωσε το φαράγγι Πάντα βρέχει και φέτος. Εταιρείες που προωθούν τον εναλλακτικό πολιτισμό οργανώνουν εκδρομές στο φαράγγι του Κρικελλοπόταμου αλλά και μη οργανωμένοι τουρίστες επισκέπτονται καθημερινά το εντυπωσιακό αυτό φαράγγι που πάντα βρέχει

Μία από τις πιο εντυπωσιακές και όμορφες περιοχές του νομού Ευρυτανίας είναι το φαράγγι Πάντα Βρέχει που βρίσκεται μεταξύ των χωριών Ροσκά και Δολιανά ή διαφορετικά Στουρνάρα (Δολιανά και Στουρνάρα είναι το χωριό) νότια του νομού.

Η ονομασία του οφείλεται στο ότι σε μία περιοχή του φαραγγιού η οποία δεν ξεπερνά σε μήκος τα 80m παγωμένα νερά που έρχονται από το απόκρημνο βουνό της Καλιακούδας στην προσπάθεια τους να γίνουν ένα με τα νερά του Κρικελιώτη ποταμού βρίσκουν διέξοδο από πηγές στις κορυφές του φαραγγιού δημιουργώντας όμορφους καταρράκτες, λόγο του μεγάλου ύψους τους όμως η ροή τους δεν συνεχής και συμπαγής αλλά διασπάται σε μία μεγάλη ακτίνα σε μικρές και μεγάλες σταγόνες δημιουργώντας μία συνεχή τεχνητή βροχή μετατρέποντας το ήδη πανέμορφο τοπίο σε μαγευτικό.

Πως πηγαίνεις:

Η πρόσβαση στο μονοπάτι για το φαράγγι «Μικρό Πάντα-βρέχει»κανονικά  γίνεται από το χωριό Τόρνος 7χλμ μετά τον Προυσό.

Υπάρχει όμως και πέρασμα  που “κόβει δρόμο” και φτάνει μόλις σε 2 χλμ.  Δεν υπάρχει ταμπέλα.  Είναι ένας στενός κακοτράχαλος χωματόδρομος (περίπου 2 χλμ μόνο για οχήματα 4Χ4 ή με τα πόδια) στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Θα το δείτε αριστερά πριν τον Προυσό κι ενώ προβάλλει το μοναστήρι της Παναγίας Προυσιώτισσας. Ο δρομίσκος αυτός κατηφορίζει από τον περίβολο της εκκλησίας δεξιά προς το ποτάμι και περνά στην άλλη πλευρά του φαραγγιού μέχρι το άλλο μικρό εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας που φαίνεται απέναντι. Εκεί ξεκινά και το σκιερό κατηφορικό μονοπάτι για το «Μικρό Πάντα-βρέχει» και το Νεραϊδάλωνο (υπάρχουν ταμπέλες). Ο δρόμος συνεχίζει για το κοντινό χωριό Τόρνος.

Το μονοπάτι για το φαράγγι είναι σύντομο σε εξαιρετικά καλή κατάσταση, σηματοδοτημένο, με ξύλινα σκαλοπάτια προσοχή, κατηφορίζει απότομα και στριφογυριστά. Καταλήγει πλακοστρωμένο στο ποτάμι με τα τρεχούμενα νερά όπου φαίνεται το «Μικρό Πάντα-βρέχει» με τις μικρές βρόχινες κουρτίνες του. Απόσταση: περίπου 10′.

Στα μονοπάτια για τη Μαύρη Σπηλιά

Σηματοδοτημένο μονοπάτι ξεκινά από το Αλλαντοποιείο Στρεμμένου για τη Μαύρη Σπηλιά. Μία πολύ όμορφη και εύκολη διαδρομή για όλους μέσα από δάσος με έλατα, ξύλινα γεφυράκια, μικρούς καταρράκτες και “βάθρες”, φυσικές πισίνες, για κολύμπι σε καθάρια νερά.

Η Μαύρη Σπηλιά- όνομα και πράμα- αποτέλεσε το κρησφύγετο των κατοίκων της περιοχής σε όλες τις δύσκολες εποχές που πέρασε ο τόπος. Απόσταση: περίπου 20′.

Για τους πιο τολμηρούς υπάρχει και  via ferrata στο φαράγγι της Μαύρης Σπηλιάς.

Η via ferrata είναι η διάσχιση μονοπατιού πάνω στους βράχους από σιδερένια σκαλοπάτια πακτωμένα στα βράχια. Το μονοπάτι έχει κόκκινη σήμανση Μ7 και αποτελεί συνέχεια του μονοπατιού Μ6, που ξεκινάει από το μοναστήρι της Παναγίας της Προυσιώτισσας και φτάνει μέχρι το Αλλαντοποιείο Στρεμμένου.

Στη via ferrata της Μαύρης Σπηλιάς κινούμαστε πότε μέσα στον ποταμό και πότε πάνω στους βράχους είτε οριζόντια είτε κάθετα. Η διαδρομή δεν είναι δύσκολη για κάποιον που έχει έστω και στοιχειώδη ορειβατική εμπειρία σε ποτάμια, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και ότι τα περάσματα είναι εύκολα για όλους .

Η via ferrata  απαιτεί ειδικό εξοπλισμός: κράνος, μποντριέ (ορειβατική ζώνη μέσης), και ιμάντες για via ferrata με αποσβεστήρα. Οποιοσδήποτε δεν έχει αυτόν τον εξοπλισμό και κάνει πτώση το λιγότερο θα τραυματιστεί πολύ άσχημα έως και θανάσιμα αφού το ύψος των βράχων που κινούνται τα γκρουπ των επισκεπτών είναι από 5 έως 25 μέτρα ύψους. Η διαδρομή μπορεί να γίνει από τον Ιούνιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο. Τους υπόλοιπους μήνες το ποτάμι κατεβάζει ορμητικά νερά και τα περάσματα είναι επικίνδυνα