(Από την έντυπη έκδοση)
Η Βοιωτία είναι κατά βάση αγροτικός νομός, αλλά έχει και κατά τόπους βιομηχανικές συγκεντρώσεις, όπως στην περιοχή των Οινοφύτων-Σχηματαρίου. Σε πρόσφατη ημερίδα του Επιμελητηρίου Βοιωτίας, μίλησε ο γνωστός επιχειρηματίας, Λουκάς Παπαχαραλάμπους, ο οποίος και παρουσίασε την σημερινή θέση του νομού στο οικονομικό γίγνεσθαι της Στερεάς.
Ο κ. Παπαχαραλάμπους μίλησε για τις μεγάλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, όπως είναι τον όμιλο Μυτιληναίου , την ΒΙΠΕ Θίσβης, η οποία είναι ιδιωτική και στεγάζει τα Σωληνουργεία Κορίνθου, τις ΕΛΒΑΛ, ΧΑΛΚΟΡ, ΗΡΩΝ κ.ά.
“Στην περιοχή μας βασικά είμαστε παραγωγοί βάμβακος, βιομηχανικής ντομάτας, η οποία όμως είναι σε φθίνουσα ροή, παραγωγή πατάτας, καρότων και κρεμμυδιών, ενώ επίσης μια ακόμη συμπληρωματική αγροτική-μεταποιητική δραστηριότητα είναι αυτή της παραγωγής και εμφιάλωσης κρασιών. Από άποψη υποδομών είμαστε νομός, ο οποίος έχει καλές οδικές συνδέσεις, όπως και μέσα σταθερής τροχιάς που περνάνε από τον τόπο μας, μη αξιοποιημένα όμως.”
Από τα βασικά οικονομικά μεγέθη των επιχειρήσεων φαίνεται ότι η Στερεά Ελλάδα έχει υψηλή προστιθέμενη αξία στο Α.Ε.Π. της χώρας. Και μέσα από αυτό η Βοιωτία συμβάλει, παρόλο που είναι πέντε οι νομοί στο 1/3 του Α.Ε.Π. της Στερεάς. Στον δε τομέα της μεταποίησης η μισή παραγωγή της Στερεάς Ελλάδας, γίνεται στην Βοιωτία.
Την ίδια στιγμή πραγματοποιεί εξαγωγές ύψους άνω του 1 δισ. Ευρώ, που είναι το 74% της Στερεάς Ελλάδας, με κύρια προϊόντα, μέταλλα χημικά και πλαστικά.
Δεν έχουμε όμως οργανωμένη βιομηχανική παραγωγή, με το βασικό πρόβλημα των Οινοφύτων –Σχηματαρίου, που είναι σοβαρό θέμα το οποίο το έχουμε αναδείξει ως φορείς και πρωτοστατούμε στις προσπάθειες επίλυσης του.
Δυστυχώς πέρα από τους μεγάλους αριθμούς παραγωγής η Βοιωτία παρουσιάζει πολλά ανησυχητικά στοιχεία. Αυτό σημαίνει ότι τα παραπάνω δεδομένα δεν δένουν με την πραγματικότητα, δηλαδή αυτά τα νούμερα δεν μας αφορούν 100%. Αυτό το αντιλαμβάνεται κάποιος αν συγκρίνει τα παραπάνω στοιχεία με την σταθερή μείωση του πληθυσμού, με την υψηλή ανεργία που αγγίζει το 20 % και με το ότι δεν έχουμε τοπικά σήματα και επιχειρήσεις γηγενείς. Την ίδια στιγμή ακολούθως δεν έχουμε τριτοβάθμιο ίδρυμα ή κάποιο άλλο φορέα μεταλυκειακό ικανό να γεφυρώνει την αγορά με την εκπαίδευση, δηλαδή να μπορέσει να φέρει κοντά τις επιχειρήσεις με το ακαδημαϊκό τμήμα και έτσι να παραχθεί κάτι καινούργιο. Και σε αυτό το επίπεδο είμαστε μόνοι μας. Το σημαντικότερο απ’ όλα είναι ότι δεν διαθέτουμε οργανωμένο υποδοχέα επιχειρήσεων στην αστική περιοχή που είναι η Λιβαδειά.
Σ.Ν.:Πως πρέπει να κινηθούμε κάτω από αυτές τις συνθήκες για να τις αλλάξουμε;
Πρέπει να οργανωθούνε χώροι. Έχει η Θεσσαλία πέντε επιχειρηματικά Πάρκα, ενώ εμείς έχουμε μόνο από ένα στην Λαμία και στην Άμφισσα, που είναι ΒΙΟΠΑ και όλη αυτή η συγκέντρωση είναι χαοτική.
Γίνεται η προσπάθεια από το Επιμελητήριο της δημιουργίας οργανωμένου χώρου του τριγώνου Σχηματαρίου – Οινοφύτων-Λιβαδειάς. Αν γίνουν αυτά θα υπάρξουν και οι συνέργειες μεταξύ των επιχειρήσεων. Επίσης οι επιχειρήσεις των Οινοφύτων δεν έχουν ιδιαίτερη επαφή με την Βοιωτία, αφού βρίσκονται στην συνοριογραμμή με την Αττική, οπότε δεν συγκοινωνούν αρκετά με το τοπικό οικοσύστημα. Γι αυτό το λόγο είναι πολύ σημαντικό να αξιοποιήσουμε τα μέσα σταθερής τροχιάς που περνούν από εμάς.
Θα πρέπει, επίσης, να προσπαθήσουμε να βάλουμε τον κόσμο στην 4η βιομηχανική επανάσταση.
Δηλαδή, να μην επικεντρωνόμαστε μόνο στην μικρή αγροτική παραγωγή, αλλά να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε δομές και εκπαιδευτικά ιδρύματα που θα βοηθούσαν στην δημιουργία μοντέρνων επιχειρήσεων, ώστε να έρθουν κατηρτισμένοι άνθρωποι που γνωρίζουν το αντικείμενο. Αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να προσελκύσουμε.
Αν δεν έχουμε ούτε καν κατάλληλο χώρο στην μητροπολιτική περιοχή της Λιβαδειάς, πως θα έρθουν. Και πρέπει επίσης οι άνθρωποι που ήδη ζουν εδώ να αξιοποιηθούν για να βάλουν την περιοχή μας στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση. Αν δεν γίνει αυτό σε ορίζοντα δεκαετίας, τότε θα γίνουμε ένα άσημο αγροτικό κέντρο με μικρές υπηρεσίες δημόσιας διεκπεραίωσης.
Έχουμε λοιπόν την περιοχή του Σιδηροδρομικού Σταθμού, που είναι ένα πολύ καλό μέρος Υπάρχουν ήδη κάποιες επιχειρήσεις εκεί και είναι σε ιδανική απόσταση από την πόλη. Ένα ακόμη πλεονέκτημα που έχει αυτή η περιοχή είναι η κεντροβαρής θέση σε ολόκληρη την Στερεά Ελλάδα, γιατί απέχει ίσα, από όλα τα σημεία της Περιφέρειας. Από το 2013 ο χώρος αυτός έχει θεσμοθετηθεί σαν χώρος πιθανού Επιχειρηματικού Πάρκου. Είναι 580 στρέμματα σε έκταση και χωροθετημένο ως κατάλληλο για μικτή χρήση επιχειρήσεων μεταποίησης, εμπορίου και logistics.
Το αν θα υλοποιηθεί εξαρτάται από το αν θα υπάρξει το επιχειρηματικό ενδιαφέρον. Γι’ αυτό το λόγο και για να προσελκυσθεί το ενδιαφέρον, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας φορέας όπου θα συμμετέχουν επιχειρηματικοί και τοπικοί φορείς, έτσι ώστε να φτιάξουμε εν τοπικό οικοσύστημα. Είναι καλό να σκεφτούμε την δημιουργία ενός νέου επιβατικού σταθμού, πολύ πιο κοντά στην πόλη. Εκεί θα πρέπει να μείνει ο σταθμός για εμπορεύματα και ο σταθμός για επιβάτες να μεταφερθεί σε άλλο σημείο και νομίζω ότι έχουν γίνει οχλήσεις και υπάρχει και μια πιθανή χάραξη από το Δήμο Λιβαδειάς.
Αλλάζοντας τον προσανατολισμό της πόλης σε μια μεγάλη περιοχή, που βάση του Περιφερειακού Σχεδίου του 2015 είναι μια Χωρική Ενότητα, που έχει πάνω από 100.000 κατοίκους και αναφέρομαι σε όλο το σύστημα που ζει και λειτουργεί γύρω άπω την πόλη, όπως η υποστήριξη του Παρνασσού έως και η λειτουργία της Λάρυμνας.
Έχοντας γεωγραφική δυναμική έχοντας δρόμους και τρένα, θα πρέπει όλα αυτά να τα βάλεις σε ένα «κανάλι» για να φέρουν αποδόσεις.
Στην μορφή που είναι τώρα η μητροπολιτική περιοχή είναι σε αδράνεια.
ΣΝ: Η περιοχή που αναφέρεστε είναι πλησίον του σταθμού. Θεωρείται ότι τελικά αυτό το πάρκο που θα έφερνε τόσο μεγάλη ανάπτυξη στην ευρύτερη περιοχή, κινδυνεύει να καταλήξει σε κέντρο υποδοχής μεταναστών, τελικά;
ΛΠ: Δεν θα ήταν μια θετική εξέλιξη, αλλά εμείς θα πρέπει να παρουσιάσουμε κάτι άλλο, εντελώς διαφορετικό και ελπιδοφόρο για να μην φτάσουμε σε αυτές τις εξελίξεις. Αν δεν έχουμε να παρουσιάσουμε κάτι, τότε οι εξελίξεις θα είναι αυτές που κινδυνεύουμε να έχουμε και ακόμα παρακάτω. Ήδη έχουμε γίνει σε πολλά σημεία «σκουπιδοτενεκές» των Αθηνών. Και αυτό δεν θέλει διεκδίκηση με «τσαμπουκά», αντιθέτως θέλει διεκδίκηση με σχέδιο και συμμαχίες ανθρώπων, από διάφορα σημεία για να κάνουν πράγματα.
Άλλωστε αν είχε φτάσει σε κάποιο σημείο υλοποίησης δεν θα μιλούσαμε καν για πρόσφυγες τώρα.
Κάποιοι άνθρωποι είδαν το σημείο και το 2007 ενώ ήταν γη υψηλής παραγωγικότητας. Όμως επειδή ήταν αδικία για τον τόπο και περνούσαν οι δεκαετίες και η περιοχή μας δεν είχε στο χάρτη τον βιομηχανικό σημείο για Βιομηχανικά Πάρκα, έτσι οραματιστήκαν κάποιοι με προσωπική προσπάθεια να γίνει η χωροθέτηση και προβλέπεται αυτή η ανάπτυξη για αυτό το χώρο. Αν δεν γίνει τίποτα και υπάρξει ακινησία σίγουρα θα γίνουν και άλλα πράγματα. Όλοι μας πρέπει να κινηθούμε για να φέρουμε υπεραξία στο σύστημα μας και στο τόπο που ζούμε.
ΣΝ: Ως παράδειγμα, ποια αντίστοιχη Ευρωπαϊκή πόλη θα μπορούσαμε να γίνουμε;
ΛΠ: Υπάρχουν κάποιες πόλεις στην Γερμανία που λέγονται regiopolis, οι οποίες δεν είναι μητροπόλεις χαοτικές, αλλά έχουν σημαντική βαρύτητα στην οικονομία της χώρας. Το ίδιο θα πρέπει να γίνει και στην πόλη μας.
Θα πρέπει να προσελκύσει «παίκτες αξίας» και για να γίνει αυτό θα πρέπει να έχει κάτι χωροθετημένο και η άρχουσα τάξη του τόπου να προσανατολιστεί στοιχισμένα σε αυτό.
Κάποια παραδείγματα στο Γερμανικό οικοσύστημα συναντάμε στην πόλη Koblenz και στην πόλη Kempten, η οποία και αυτή είναι στην είσοδο προς τις Άλπεις. Αποτελούν εξαιρετικά παραδείγματα»!
Ελπίζουμε η συζήτηση για το μέλλον της Βοιωτίας να έχει συνέχεια και η περιοχή να αποκτήσει ότι χρειάζεται για να προχωρήσει. Ο διάλογος και η κατάθεση τεκμηριωμένων θέσεων αποτελεί την βάση γι’ αυτό.
