Κραυγή αγωνίας για τον κλάδο των γυμναστηρίων, όσον αφορά την επιβίωσή τους, εκφράζει μέσα από τα «Στερεά Νέα» ο Παναγιώτης Σιώτης.
Ο κ. Σιώτης, με διακρίσεις και πρωταθλήματα σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο, διατηρεί γυμναστήριο στη Λαμία και εξηγεί ότι το μέλλον για τον κλάδο προβλέπεται δυσοίωνο. Η αναστολή λειτουργίας ήταν καταστροφική, ενώ θα μπορούσε εύκολα να διαχειριστεί η άθληση σε κλειστούς χώρους συγκεκριμένου αριθμού ατόμων.
Όσον αφορά το κατά πόσο επηρεάστηκε ο κλάδος των γυμναστηρίων από την αναστολή λειτουργίας, ξεκαθάρισε πως «κατακρεουργήθηκε. Η δική μας σεζόν είναι 3-4 μήνες. Απ’ τον Μάρτιο και μετά αυτό τελείωσε και τα έξοδα τρέχουν. Τα 800 ευρώ δεν βοήθησαν πουθενά και πιστεύω κανέναν, όχι μόνο τον δικό μας κλάδο. Είναι ψίχουλα για να πούμε ότι κάτι έγινε. Ακόμη κι αν ανοίξουμε τις συγκεκριμένες ημερομηνίες που λένε, πάλι κατεστραμένοι είμαστε γιατί σε κανένα γυμναστήριο δεν μπαίνει κόσμος με 40 βαθμούς κι είναι μικρή η προσέλευσή του τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Έχουμε ήδη έξοδα από πριν, Ιούλιο – Αύγουστο καθόλου έσοδα και πάμε από Σεπτέμβριο και αν Οκτώβριο. Καταλαβαίνετε ότι αυτό μας πάει πίσω. Πολλοί συνάδελφοι δεν θα ανοίξουν καν. Προσπαθούμε μήπως ανοίξουμε έναν μήνα, ώστε να μπορέσουμε να σώσουμε κάποια πράγματα, γιατί λεφτά δεν πρόκειται να πάρουμε. Είναι θέμα επιβίωσης πλέον. Όταν μια μικρή επιχείρηση έχει 400 ευρώ ρεύμα, τα 800 να της κάνουν τι;»
Κατά τη διάρκεια της καραντίνας οι ειδικοί συνέστηναν άθληση. Τα γυμναστήρια θα ανοίξουν από 29 Ιουνίου. Αυτό δεν είναι αντιφατικό; «Έχω εικόνες απ’ την Ομόνοια, μουσουλμάνοι ο ένας πάνω στον άλλον. Εγκαίνια στην Ομόνοια ο ένας πάνω στον άλλον. Εικόνες απ’ τη Λαμία με ρομά ο ένας πάνω στον άλλον. Συνεστιάσεις με γλέντια. Στα αεροπλάνα και στις λαϊκές ο συνωστισμός δεν ενοχλεί. Ανοίγουν οίκοι ανοχής, Σύλλογοι Χορού. Σε ένα γυμναστήριο, όπου μπορεί να προσδιοριστεί με βάση τα Πρωτόκολλα Υγιεινής να μπαίνει προκαθορισμένος κόσμος, να ελέγχεται, να υπάρχουν αποστάσεις, είναι πολύ εύκολο να διαχειριστείς -σε έναν κλειστό χώρο- την εκγύμναση ενός συγκεκριμένου αριθμού ατόμων. Με απολυμάνσεις και καθοδηγήσεις. Αυτά που λένε θεωρητικά, απέχουν απ’ την πράξη. Αυτά που λένε δεν γίνονται και λυπάμαι που το λέω. Δεν μπορεί να πηγαίνουν 400 ρομά σε κηδεία, να μην ελέγχεται κανείς και να φωνάζεις τα παιδιά στις πλατείες, όταν δεν έχεις ανοίξει κανένα καφέ και δεν μπορείς να εκτονωθείς. Μιλάμε για δυο μέτρα και δυο σταθμά», τόνισε ο κ. Σιώτης.
Σχετικά με το ποιες προτάσεις τέθηκαν από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Γυμναστηρίων, ανέφερε ότι «πλέξι γκλας δεν μπορεί να μπει σε κάθε μηχάνημα, διότι το κόστος είναι τεράστιο κι εκτός αυτού δεν μπορεί να οξυγονωθεί η ατμόσφαιρα. Ο αθλούμενος δεν μπορεί να φορέσει μάσκα γιατί θα την καταπιεί από τις ανάσες. Με 40 βαθμούς σου φέρνει και δυσφορία. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι συγκεκριμένος κόσμος στον χώρο, ένα άτομο ανά πέντε, δέκα τετραγωνικά και συγκεκριμένη διάρκεια προπόνησης. Τονίζω και πάλι ότι είναι διαχειρίσιμο, αλλά οι αρμόδιοι δεν μπαίνουν σ’ αυτή την φιλοσοφία».
