Γιάννης Οικονόμου: «Θέλω να γίνονται πράγματα στον τόπο μου»

Σε θέματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής αλλά και της Φθιώτιδας αναφέρεται σε συνέντευξή του στα «Στερεά Νέα» ο Βουλευτής Φθιώτιδας της ΝΔ, Γιάννης Οικονόμου. Ο κ. Οικονόμου μιλά για τις επενδύσεις, την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας μετά την πανδημία, την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα και το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο, στο οποίο ήταν εισηγητής. Παράλληλα, εξηγεί […]

8 Ιουνίου 2020

του/της Newsroom

Σε θέματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής αλλά και της Φθιώτιδας αναφέρεται σε συνέντευξή του στα «Στερεά Νέα» ο Βουλευτής Φθιώτιδας της ΝΔ, Γιάννης Οικονόμου. Ο κ. Οικονόμου μιλά για τις επενδύσεις, την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας μετά την πανδημία, την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα και το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο, στο οποίο ήταν εισηγητής. Παράλληλα, εξηγεί την πρότασή του για την Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας και καλεί σε ένωση δυνάμεων για την αξιοποίηση των σημαντικών ιστορικών και πολιτιστικών μνημείων της περιοχής.

Συνέντευξη στον Παύλο Σφέτσα

Πως είναι η ζωή και η καθημερινότητα ενός νέου σε ηλικία Βουλευτή από την επαρχία;

Απαιτητική, συχνά απρόβλεπτη και φυσικά συναρπαστική. Περιλαμβάνει ομιλίες στη βουλή, ψήφιση νόμων, επαφές σε υπουργεία, κοινοβουλευτικό έλεγχο, πολλά τηλέφωνα, επικοινωνία με τους πολίτες, παρεμβάσεις στα Μέσα και τα κοινωνικά δίκτυα. Σίγουρα περιλαμβάνει διάβασμα, εννοώ και μελέτη αλλά και για χαλάρωση. Πολύ συχνά επισκέψεις στις πόλεις και τα χωριά μας και καμιά φορά απρογραμμάτιστα ταξίδια αστραπή. Και φυσικά περιλαμβάνει, λιγότερο είναι η αλήθεια, και προσωπικό χρόνο. Στιγμές με την γυναίκα μου και τον γιο μου.

Γνωρίζουμε ότι αν ένας Βουλευτής ψηφίσει αντίθετα από την κομματική γραμμή, συνήθως διαγράφεται. Αυτό σημαίνει ότι μπαίνοντας στη Βουλή αφήνει εκτός τις προσωπικές του απόψεις; Τι συμβαίνει συνειδησιακά όταν είναι αντίθετος απ’ αυτό που το κόμμα επιβάλλει;

Το συνειδησιακά αντίθετος είναι βαριά κουβέντα και σπάνια περίπτωση. Να σας πω γιατί. Η συνείδηση του καθενός είναι κάτι πολύ βαθιά προσωπικό και πολύ ιερό επίσης. Από αυτή μας τη συνείδηση πηγάζουν και σημαντικές επιλογές, όπως για  παράδειγμα να μπεις στην πολιτική μέσα από τους κανόνες που προβλέπει η κοινοβουλευτική δημοκρατία, μέσα δηλαδή από κάποιο πολιτικό κόμμα. Αυτό σημαίνει ότι το αξιακό σου σύστημα βρίσκεται σε συμφωνία με τις βασικές αρχές, τα προτάγματα και τις θεμελίωδεις αντιλήψεις για τον άνθρωπο, την κοινωνία και την πατρίδα, του κόμματος που ανήκεις. Διαφορετικά δεν μιλάμε για συνειδητή αλλά για ευκαιριακή ή ακόμη χειρότερα για τυχοδιωκτική επιλογή, για συνείδηση λάστιχο δηλαδή, οπότε εκεί δεν έχει νόημα η κουβέντα.

Τώρα αυτό που έχει ένα ενδιαφέρον είναι να δούμε πως θα καταφέρουμε κάποια στιγμή και στην Ελλάδα να μην θεωρούμε διαφοροποιήσεις ή επιφυλάξεις που μπορεί να υπάρχουν σε επιμέρους ζητήματα- γιατί στα κεντρικά υπάρχουν οι προγραμματικές εξαγγελίες που μας δεσμεύουν όλους-  να μην δαιμονοποιούνται. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η κουλτούρα ανοχής στα ελληνικά κόμματα δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη.

Ποιο είναι το όραμα ή ο στόχος του Γιάννη Οικονόμου τόσο μεσοπρόθεσμα, όσο και μακροπρόθεσμα;

Στα δικά μου ματιά η πολιτική είναι κάτι ιδιαίτερα πολύτιμο και η αξία της ανεκτίμητη. Είναι η μοίρα των ανθρώπων. Είναι ο εκφραστής του επιτακτικού αιτήματος να κάνουμε τον κόσμο μας αλλά και τη ζωή μας καλύτερη. Αυτή η αντίληψη ορίζει τόσο τη συμπεριφορά μου όσο και τους στόχους μου.

Θέλω να γίνονται πράγματα στον τόπο μου. Πράγματα που θα μείνουν, που θα είναι για όλους, που θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις να αυξήσουν οι συμπολίτες μου το εισόδημά τους, να βρουν οι άνθρωποι δουλειές, να μπει στον τόπο μας φρέσκο χρήμα. Όπως και να τα βαφτίσει κάποιος αυτά, ανάπτυξη, επενδύσεις, παραγωγική ανασυγκρότηση, το σίγουρο είναι ότι θέλουν, σχέδιο, διαβούλευση, ιδέες, επιμονή, ενότητα και στοχοπροσήλωση.

Από την άλλη, η πολιτική οφείλει να δημιουργεί ένα συνολικό αφήγημα για την πατρίδα και τους Έλληνες. Με απλά λόγια δηλαδή ανάμεσα στα άλλα έχουμε την ευθύνη να φροντίζουμε έτσι ώστε οι Έλληνες να ζουν με ασφάλεια, με περηφάνια, να έχουν την μόρφωση, την αλληλεγγύη και τις ευκαιρίες που χρειάζονται για να  προκόψουν σε ένα σύνθετο και μεταβαλλόμενο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Αυτά είναι που με ενδιαφέρουν. Και όσα  βρίσκονται στον αντίποδα τους είναι αυτά που δεν με ενδιαφέρουν. Όλα όσα δηλαδή υποτιμούν και το κύρος της πολιτικής αλλά και τη νοημοσύνη των πολιτών.

Προεκλογικά ο Πρωθυπουργός μιλούσε για ανάπτυξη με «έκρηξη» επενδύσεων, επενδύσεις που ωστόσο ακόμη η χώρα δεν έχει δει, τη στιγμή που η ΝΔ διαβεβαίωνε ότι υπάρχει σχέδιο για την επόμενη μέρα. Μήπως τελικά υπερεκτιμήθηκε αυτό το σχέδιο για την ανάπτυξη;

Πρώτα απ’ όλα οι επενδύσεις σε μια χώρα σαν την Ελλάδα δεν διατάσσονται. Οι επενδύσεις έρχονται όταν διαμορφώσεις ένα ελκυστικό πλαίσιο με λιγότερα εμπόδια. Να μην είσαι η χώρα του ου μπλέξεις, γιατί αυτό ήταν η Ελλάδα για τους επενδυτές πολλά χρόνια, αλλά να είσαι η χώρα με ένα ξεκάθαρο πλαίσιο, με κανόνες. Όχι ξέφραγο αμπέλι, με κανόνες που να είναι σεβαστοί απ’ όλους και με διαμορφωμένα τα μεγέθη της οικονομίας με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε εκείνος που θα ‘ρθει να επενδύσει, να ξέρει μέχρι που έχει περιθώρια να κερδίσει, τι επιτρέπεται να κάνει και που και τι στάδια διαδικασιών έχει να περάσει για να το πετύχει αυτό. Στα πλαίσια αυτά έχουμε κάνει πολλή δουλειά με το αναπτυξιακό και το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο, στα οποία συνέπεσε να είμαι και στα δύο εισηγητής. Η δουλειά αυτή έχει ήδη αφήσει αποτύπωμα αφού άρχισαν να γίνονται πράγματα.

Θα μπορέσει να υλοποιηθεί, στο πλαίσιο που η χώρα έχει να αντιμετωπίσει και τις επιπτώσεις από την πανδημία;

Εδώ, κατά τη γνώμη μου βρίσκεται η μεγαλύτερη πρόκληση για την Ελλάδα αλλά και για το πολιτικό προσωπικό το επόμενο διάστημα. Η πρόταση της Κομισιόν αλλά και τα χρήματα από το ΕΣΠΑ της περιόδου 2021-2027  καθιστούν διαθέσιμα για τη χώρα μας τα επόμενα λίγα χρόνια, 50 δις ευρώ. Πρόκειται για μια μοναδική ευκαιρία που έχει η Ελλάδα να αλλάξει επίπεδο και το παραγωγικό μας μοντέλο κατεύθυνση. Θα είμαστε ασυγχώρητοι αν χάσουμε αυτή την ευκαιρία. Θα είμαστε υπόλογοι στις επόμενες γενιές αν σκορπίσουμε αυτά τα χρήματα σε έργα βιτρίνας ή σε παρεμβάσεις που θα δυναμώσουν κλειστά συστήματα. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός, η παιδεία, ο πρωτογενής τομέας, η πράσινη ανάπτυξη, η μεταποίηση είναι οι κλάδοι που οφείλουμε να αναπτύξουμε. Και φυσικά υπάρχει το κεντρικό για την χώρα ζήτημα, που μας άφορα άμεσα και εδώ στην Φθιώτιδα αλλά και ολόκληρη την Στερεά, μιας και είστε περιφερειακό Μέσο, με ποιον τρόπο και με ποια ιεράρχηση μπαίνει η περιφερειακή ανάπτυξη σε αυτό το κάδρο των 50 δις.

Η πανδημία περνά σιγά σιγά και θα έλθει στο προσκήνιο η συζήτηση για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Ποιο είναι το σχέδιο της κυβέρνησης για το αύριο των νοσοκομείων της χώρας και του προσωπικού, καθώς δεν είναι λίγα τα προβλήματα που η πανδημία ανέδειξε;

Καταρχήν να πούμε ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας η κυβέρνηση πέτυχε για τη χώρα αποτελέσματα, τα οποία συζητά σήμερα όλος ο κόσμος. Τεράστιο ρόλο στην κατεύθυνση αυτή έπαιξαν οι άνθρωποι της πρώτης γραμμής του Συστήματος Υγείας. Έπαιξε το γεγονός ότι η κυβέρνηση εμπιστεύθηκε τους ειδικούς. Έδωσε τον πρώτο λόγο στους γιατρούς κι ο κόσμος είδε μια κυβέρνηση η οποία ήξερε πολύ καλά τόσο τις δυνατότητες όσο και τις αδυναμίες που έπρεπε να διαχειριστεί. Μίλησε στον κόσμο με ειλικρίνεια, δεν το ‘παιξε παντογνώστης, δεν είχε το κόμπλεξ να φαίνεται συνεχώς. Έλεγε την αλήθεια, καθαρά κοφτά, με ειλικρίνεια και σαφήνεια.

Ταυτόχρονα, αυτό το διάστημα ενισχύθηκε πάρα πολύ το ΕΣΥ. Σχεδόν τριπλασιάστηκαν τα κρεβάτια στις ΜΕΘ, καινούριος κόσμος μπήκε στο ΕΣΥ, νοσηλευτές, γιατροί, βοηθητικό προσωπικό. Γίνανε δωρεές  από ιδιώτες, απλούς ανθρώπους, εταιρείες σε εξοπλισμό που βοήθησε και κατά τη διάρκεια της κρίσης και θα παραμείνει στα νοσοκομεία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα έχουμε εδώ, στο νοσοκομείο Λαμίας, όπου φτιάχτηκε εκ του μηδενός μια πτέρυγα για τη νοσηλεία περιστατικών κορωνοϊού. Αποκτήσαμε αντιδραστήρια και μηχάνημα ανάλυσης για τα τεστ, έτσι ώστε να μην χάνουμε χρόνο και χρήμα, στέλνοντας τα σε άλλες περιοχές. Προστέθηκαν κι εδώ  κρεβάτια ΜΕΘ για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού. Όλα αυτά είναι παρακαταθήκες που θα μείνουν και στη Λαμία και σε πολλά νοσοκομεία σε όλη την Ελλάδα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πανδημία ήταν ένα ισχυρό μήνυμα για όλους μας, πως το Σύστημα Υγείας πρέπει να ‘ναι καλά προετοιμασμένο, να εκσυγχρονιστεί, να αναβαθμιστεί και να θωρακιστεί, έτσι ώστε να μπορεί να κάνει αυτό για το οποίο είναι η αποστολή του. Να υπερασπίζεται τη ζωή και τη δημόσια υγεία κατ’ επέκταση των Ελλήνων πολιτών. Λειτουργήσαμε νομίζω καλά σ’ αυτή τη φάση της πανδημίας και τα μηνύματα που πήραμε, τα αποτελέσματα που πετύχαμε, είναι μια πολύ ισχυρή παρακαταθήκη για το πως θα προχωρήσουμε και στο μέλλον.

Ήσασταν εισηγητής της πλειοψηφίας στο νομοσχέδιο για το περιβάλλον. Γνωρίζετε πως οι αντιδράσεις είναι πολλές και δεν εννοώ από την αντιπολίτευση, αλλά από τους πολίτες, οι οποίες λένε ότι η κυβέρνηση παραδίδει το περιβάλλον σε ιδιώτες. Τι απαντάτε σ’ αυτό;

Ο νέος νόμος για το περιβάλλον ξεπερνά την παλιά αντίληψη που φέρνει σε αντίθεση την οικονομική ανάπτυξη με το περιβάλλον και οδηγεί σε ένα μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης που αξιοποιεί, αναδεικνύει και περιφρουρεί το μεγάλο μας ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, τον φυσικό πλούτο της πατρίδας μας. Μέσα από τις διατάξεις του επιταχύνεται η διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης ενώ ταυτόχρονα δημιουργείται ένα σύγχρονο καθεστώς διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών που θα εξασφαλίζει πολύ πιο αυξημένους πόρους για την προστασία του περιβάλλοντος.

Αν πραγματικά θέλουμε μια βιώσιμη ανάπτυξη για την χώρα μας τότε πρέπει να αναλογιστούμε αν η ακινησία και μια σειρά από στρεβλώσεις που αντιμετωπίζει ο νέος περιβαλλοντικός νόμος όπως τα τέσσερα χρόνια που χρειάζονται για άδεια φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων και τα οκτώ για αιολικά πάρκα βοηθούν τις επενδύσεις και την γρήγορη εξάπλωση των ΑΠΕ, αν τα οκτώ χρόνια που απαιτούνται για τις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις ωφέλησαν σε τίποτα την προστασία του περιβάλλοντος, την ώρα που οδήγησαν σε ναυάγιο εκατοντάδες επενδυτικές προσπάθειες, και αν οι προσωποκεντρικές ρυθμίσεις για χρήσεις γης σε προστατευόμενες περιοχές τους παρέχουν την προστασία και την αξιοποίηση που τους πρέπει.

Η δική μας πολιτική σε ό, τι αφορά την προστασία του περιβάλλοντος έχει σαν σημείο αναφοράς το ενωσιακό δίκαιο και την τελική έγκριση πριν τα σχέδια εφαρμογής απ’ το Συμβούλιο της Επικρατείας, την περιβαλλοντική ευαισθησία, του οποίου κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει, καθώς επίσης και τις καλές πρακτικές άλλων ευρωπαϊκών χωρών που θεωρούμε πρότυπό στους τομείς της προστασίας του περιβάλλοντος και της πράσινης ανάπτυξης.

Το δικό μας νοιάξιμο, η δική μας ευθύνη απέναντι στα παιδιά μας για τον φυσικό πλούτο της χώρας, αποτυπώνεται όχι σε λόγια και κορώνες, αλλά στο σχέδιο μας για τη μετάβαση της οικονομίας από τις ρυπογόνες στις καθαρές μορφές ενέργειας, από τις αντιοικονομικές στις φιλικές προς το περιβάλλον υποδομές, από την υπερκατανάλωση των φυσικών πόρων σε μια συλλογική αίσθηση βιωσιμότητας και αειφορίας.

Θέλω περνώντας στα τοπικά θέματα, να σταθούμε στην Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας και να μας πείτε δυο λόγια για την πρόταση αξιοποίησης που καταθέσατε στον δημόσιο διάλογο, γιατί πολλοί μπορεί να μην τη γνωρίζουν.

Είναι μια πρόταση η οποία συνδυάζει την παράδοση και τη φυσιογνωμία της Έκθεσης με την ταυτότητα της ευρύτερης περιοχής της Φθιώτιδας. Πιστεύω ότι το εκθεσιακό την εποχή του διαδικτύου και των μεγάλων κεντρικών Εκθέσεων είναι κάτι το οποίο έχει αγγίξει τα όριά του και δεν μπορεί πλέον να αποδώσει. Εδώ καλά καλά η Έκθεση Θεσσαλονίκης, αν δεν είχε αυτόν τον πανηγυρικό χαρακτήρα που όλοι γνωρίζουμε ότι έχει, δεν θα είχε τα αποτελέσματα που θα προσδοκούσε κανείς.

Τι λέω λοιπόν; Ότι εδώ έχουμε μια εγκατάσταση η οποία βρίσκεται στις παρυφές του ιστού της πόλης πολύ κοντά στο κέντρο της, στο κέντρο της Ελλάδας, σε μια περιοχή η οποία έχει τεράστια παράδοση στον πρωτογενή τομέα. Πιστεύω, λοιπόν, ότι στον χώρο της ΠΕΛ πρέπει να δημιουργηθεί μια «Φάρμα Καινοτομίας» ένας κόμβος, μια πλατφόρμα καινοτομίας, για τον κλάδο του αγροδιατροφικού τομέα και θεματικού τουρισμού.

Μιλάμε για αξιοποίηση όλον τον χρόνο και όχι λίγες μέρες.

Όχι όλον τον χρόνο, όλα τα χρόνια. Μιλώ για ένα εργαστήριο παραγωγής γνώσης και τεχνολογίας γύρω από τον πρωτογενή τομέα. Για ένα σύγχρονο μηχανουργείο του 21ου αιώνα για την αγροτική παραγωγή. Έρευνα, εφαρμογή, καλλιέργειες, υβρίδια, αντιδραστήρια, συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης, μικρής έκτασης μηχανήματα συγκομιδής, αρδευτικά συστήματα, εκθέσεις, παρουσίαση ερευνών, επισκέψεις σε όλους αυτούς του πειραματικούς ερευνητικούς χώρους και φυσικά τα παραγόμενα αποτελέσματα θα ήταν πολύ υψηλή προστιθέμενη αξία στην παραγωγή της περιοχής. Δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο που να συνδυάζει έρευνα, καινοτομία, εφαρμογή στον πρωτογενή τομέα πουθενά στην Ελλάδα. Νομίζω ότι εκεί είναι ο ιδανικός χώρος για να προχωρήσει κάτι τέτοιο και ελπίζω η ιδέα αυτή να τύχει περεταίρω αξιοποίησης και ανάπτυξης.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στον χώρο της ΠΕΛ κάτι πρέπει να γίνει. Αυτή η κατάσταση παρακμής και αδράνειας ενός τόσο σημαντικού παραγωγικού συντελεστή της περιοχής μας όλα αυτά τα χρόνια, νομίζω ότι δεν τιμά κανέναν. Δεν αντέχει η Λαμία και η Φθιώτιδα να μην αξιοποιεί έναν τέτοιο αναπτυξιακό συντελεστή και κατά τη γνώμη μου αν είναι να το κάνουμε, πρέπει να το κάνουμε καλά, καινοτόμα, έξυπνα, προς μια κατεύθυνση που θα μας διαφοροποιήσει, που θα είναι μοναδική και που θα συνδυάζει την ταυτότητα με την παράδοση και την προοπτική που έχουμε ευρύτερα ως περιοχή.

Από τότε που παρουσιάσατε αυτή την πρόταση ποιες κινήσεις έγιναν; Έγιναν μόνο από σας ή σας πλησίασαν κι άλλοι φορείς, Βουλευτές, αιρετοί, ώστε να προχωρήσει συλλογικά;

Έχω κοινοποιήσει αυτή την πρόταση σε όλους τους θεσμικούς φορείς και εκπροσώπους του νομού, στην προσπάθειά μου να δημιουργηθεί το κατάλληλο οικοσύστημα για να προωθηθεί η ιδέα παραπάνω. Έχω ανταλλάξει απόψεις με τον Δήμο, την Περιφέρεια και με το Επιμελητήριο, οι οποίοι είναι βασικοί μέτοχοι της καινούριας ΠΕΛ. Προφανώς και έχω κοινοποιήσει την πρόταση αυτή στην κυβέρνηση και στα αρμόδια Υπουργεία, έχω καταστήσει κοινωνούς αρκετούς επιχειρηματίες του χώρου σε ό, τι αφορά την ιδέα.

Όπως είχα τονίσει στην παρουσίαση της πρότασης, αυτό που ήθελα να κάνω ήταν να προκαλέσω έναν δημόσιο διάλογο καταρχήν για την αξιοποίηση της ΠΕΛ με έναν διαφορετικό τρόπο, από τον παραδοσιακό εκθεσιακό, και δεύτερον να επικεντρώσω το ενδιαφέρον της συζήτησης γύρω από μια πρόταση συγκεκριμένης κατεύθυνσης. Είναι δυναμική η συζήτηση, συνεχίζεται, έχουμε δρόμο ακόμα και πιστεύω ότι αυτό κάπως καλά θα καταλήξει.

Ένα σημαντικό θέμα που η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει, αφορά και την εκλογική σας περιφέρεια. Πρόκειται για τη ΛΑΡΚΟ, την κατάσταση της οποίας έχει διαχειριστεί και στο παρελθόν ο σημερινός Υπουργός από την ίδια θέση. Στις δηλώσεις του μιλά για τα χρέη της, ωστόσο δεν συνέβαλε κι αυτός σ’ αυτά τα χρέη, όταν οι Διευθυντές που διορίζονταν σ’ αυτή ήταν κομματικά στελέχη και λάμβαναν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ως μισθό;

Ένα πράγμα είναι οι ευθύνες και το πως φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση. Όπως είπα και στη Βουλή πρέπει να πούμε με γενναιότητα την αλήθεια. Και προσωπικά δεν έχω καμιά δυσκολία για κάτι τέτοιο, γιατί ούτε έχω ποτέ  διαχειριστεί οτιδήποτε έχει να κάνει με την ΛΑΡΚΟ, ούτε έχω ανακατευτεί για το ποιος θα αναλάβει το α ή το β πόστο, τη μία ή την άλλη βάρδια και πολλά άλλα. Πρέπει λοιπόν να πούμε την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν μεγάλες ευθύνες στις διοικήσεις και στα κόμματα, όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν, που διόρισαν τις διοικήσεις αυτές. Και πρέπει να μας γίνει μάθημα αυτό για το μέλλον. Οι ευθύνες λοιπόν υπάρχουν και θα πρέπει να αναδειχθούν, καθαρές κουβέντες.

Από εκεί και πέρα να δούμε και το σήμερα. Σήμερα η εταιρεία χρωστά 700 εκατ. ευρώ και με την σημερινή της μορφή δεν είναι κατά τον οποιοδήποτε τρόπο βιώσιμη. Δεν είναι εδώ και πολλά χρόνια βιώσιμη. Άρα το μόνο που δεν μπορεί να αποτελεί επιλογή είναι να κρύβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Πρέπει με ρεαλισμό και υπευθυνότητα να βρούμε λύση που θα εξασφαλίζει όχι απλώς τη συνέχεια, αλλά και την ανάπτυξη της επιχείρησης. Κυρίως θα πρέπει να βρούμε λύση που θα εξασφαλίζει τις θέσεις απασχόλησης, όσες περισσότερες μπορούμε, για τους ανθρώπους που ζουν τις οικογένειες τους από τη ΛΑΡΚΟ. Κατά την προσωπική μου άποψη για να πετύχουμε αυτούς τους στόχους πρέπει να προχωρήσουμε στην ιδιωτικοποίηση της εταιρείας. Μια ιδιωτικοποίηση όμως, στην οποία το κράτος θα πρέπει να θωρακίσει απέναντι σε αεριτζήδες ή τυχοδιώκτες. Τόσο το νικέλιο, όσο και το κοβάλτιο αλλά και η διαχρονική εμπειρία της ΛΑΡΚΟ αποτελούν πολύτιμους αναπτυξιακούς συντελεστές που με κανέναν τρόπο δεν πρέπει να χαραμιστούν σε άστοχες κινήσεις. Προσωπικά θα παρακολουθήσω πολύ στενά και την διαδικασία της εκκαθάρισης αλλά και την διαδικασία της αποκρατικοποίησης, και θα καταβάλλω κάθε προσπάθεια στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μου έτσι ώστε να διασφαλιστούν τα όσα σας ανέφερα.

Επαναλαμβάνω ένα θέμα είναι το πως φτάσαμε μέχρι εδώ και ένα άλλο πολύ πιο σημαντικό θέμα είναι το να μην ασχολούμαστε μόνο με αυτό, αφήνοντας την εταιρεία να απαξιωθεί και να καταρρεύσει εντελώς.

Η πλειοψηφία των Φθιωτών απασχολούνται στον πρωτογενή τομέα. Ποιες είναι οι προσωπικές σας απόψεις για την ανάπτυξή του;

Όπως σας είπα και παραπάνω η χώρα μας έχει μια μοναδική ευκαιρία τα επόμενα χρόνια, να αλλάξει το παραγωγικό της μοντέλο. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μπροστά μας μια μοναδική ευκαιρία όχι απλώς για την ενίσχυση, αλλά για την ανασύσταση της αγροτικής οικονομίας σε υγιείς βάσεις. Για να γίνει αυτό χρειαζόμαστε επενδύσεις. Χρειαζόμαστε επενδύσεις στον αγρό, σε κλειστά αρδευτικά δίκτυα, στην εκμηχάνιση της καλλιέργειας και της συγκομιδής.

Επενδύσεις σε καινοτόμες δράσεις όπως η χρήση υδάτων από βιολογικούς καθαρισμούς ή αφαλατώσεις και η χρήση ηλιακών πάνελ για την παραγωγή κηπευτικών σε θερμοκήπια με τη χρήση μεθόδων υδροπονίας και αεροπονίας. Επενδύσεις σε νέα αποδοτικότερα υβρίδια αλλά και αποτελεσματικούς και φιλοπεριβαλλοντικούς τρόπους αντιμετώπισης των ασθενειών. Επενδύσεις σε λογισμικά για συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης, αλλά και βάσεις δεδομένων που θα ενημερώνουν για τις αποθηκευμένες ποσότητες και τις τιμές των προϊόντων που μας ενδιαφέρουν. Επενδύσεις στη μεταποίηση αλλά και την μεταφορά που δίνουν  προστιθέμενη αξία στα  παραγόμενα προϊόντα.

Ξέρετε αυτά που συμβαίνουν στο πρωτογενή τομέα, εξαιτίας του τεράστιου επενδυτικού κενού που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια είναι τρομερά. Για παράδειγμα η χώρας μας ξοδεύει περίπου 1 δις ευρώ το χρόνο για εισαγωγές κρέατος. Πληρώνουμε 350 εκατ. ευρώ το χρόνο για ζωοτροφές. Αντιλαμβάνεστε τη στρέβλωση. Χαμηλά εισοδήματα για τους κτηνοτρόφους, εξευτελιστικές τιμές για τις παραγόμενες ζωοτροφές αλλά και υψηλή ανεργία  από τη μια, και από την άλλη μεγάλα ποσά για εισαγωγές που θα μπορούσαν να υποκατασταθούν από ελληνική παραγωγή.

Επιπλέον τώρα που μια σειρά από παραγωγικές δραστηριότητες, φαίνεται να μετατοπίζονται από την Κίνα ξανά προς την Ευρώπη, πρέπει να αξιοποιήσουμε την συγκυρία και να μπούμε πολύ γερά στο παιχνίδι. Μια τέτοια περίπτωση είναι η κλωστοϋφαντουργία, όπου πριν 30 χρόνια ήταν μια ακμάζουσα βιομηχανία. Έχουμε παραδείγματα κι εδώ στη Φθιώτιδα. Με την τροπή που πήραν τα πράγματα εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης, τη μετατόπιση της εφοδιαστικής αλυσίδας ανατολικότερα προς την Κίνα, σιγά σιγά αυτές οι δραστηριότητες έσβησαν. Έχουμε τώρα την ευκαιρία να ξαναστήσουμε στα πόδια της την κλωστοϋφαντουργία; Έχουμε την πρώτη ύλη, το βαμβάκι, κατ’ εξοχήν στη Φθιώτιδα αλλά και αλλού. Έχουμε μια κουλτούρα και μια παράδοση που την κάναμε παλιότερα αυτή τη δουλειά. Έχουμε και έναν σωρό κλάδους γύρω απ’ την κλωστοϋφαντουργία, που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν παράλληλα.

Πιστεύω λοιπόν ότι όλοι όσοι εμπλεκόμαστε με τον πρωτογεννή τομέα, το κράτος, τα κόμματα, το επιστημονικό προσωπικό, οι παραγωγοί, οι επιχειρηματίες, όλοι έχουμε τεράστια ευθύνη ο καθένας από το μετερίζι του να μην αφήσουμε αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη ή να περιπλανηθεί σε ρηχά νερά. Τόσο με όρους βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης, όσο και με όρους κοινωνικής συνοχής και δημογραφικής ανάταξης είναι απολύτως απαραίτητο ο πρωτογενής τομέας να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, ρόλο που δεν έχει εδώ και πολλές δεκαετίες, στο νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας.

Γνωρίζετε ότι η περιοχή έχει την ευτυχία να φιλοξενεί αρχαιολογικά μνημεία και μάλιστα παγκόσμιου βεληνεκούς. Ωστόσο ούτε επισκέπτες πολλούς έχουν, ενώ άλλα δεν είναι καν επισκέψιμα. Πότε θα πάρει επιτέλους μπροστά αυτή η «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού, όπως οι πολιτικοί αναφέρουν, στη δική μας τουλάχιστον Περιφέρεια;

Η εμβέλεια των μνημείων που έχουμε είναι απολύτως δυσανάλογη με τον κόσμο που τα επισκέπτεται. Εδώ χρειάζεται να γίνουνε άλματα. Έχουμε την τριλογία Θερμοπύλες – Αλαμάνα – Γοργοπόταμος, να πιάσουμε αυτά τα τρία, να μην πάμε σε άλλα που είναι διάσπαρτα σε όλο τον νομό, όπως ο τόπος γέννησης του Αχιλλέα με τους Μυρμιδόνες, ο Αίαντας ο Λοκρός στην Αταλάντη.

Εδώ δεν μπορούν να γίνουν πράγματα αποσπασματικά και για να είμαστε ειλικρινείς, το ζήτημα μιας μεγάλης αξιοποίησης τέτοιων πραγμάτων, όπως είναι η ΠΕΛ, όπως αυτή η τριλογία ή τα ιαματικά, δεν είναι ζήτημα ούτε ενός μόνο Βουλευτή, ούτε ενός Δημάρχου, ούτε ενός Περιφερειάρχη. Εδώ χρειάζεται να γίνει μία κοινή ομάδα διεκδίκησης απ’ όλους τους θεσμικούς φορείς του νομού, που να ιεραρχήσουμε προτεραιότητες, να προβάλλουμε τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και να επιβάλλουμε από την κεντρική κυβέρνηση να αναλάβει ζεστά την υιοθεσία, το τρέξιμο αυτού του προγράμματος για να λυθούν πάρα πολύ γρήγορα πράγματα.

Θα πω και εξαιτίας της ταινίας, για τις Θερμοπύλες κι εμείς τόσα χρόνια συζητάμε και πάντα κάτι συμβαίνει για να μην κάνουμε. Αν πάτε σε άλλα μέρη της Ευρώπης και δείτε πως έχουν αξιοποιήσει σημεία που έγιναν ιστορικές μάχες, το πάντρεμα το μνημειακό με τις σύγχρονες τεχνολογίες και την αναπαράσταση της μάχης ή των ιστορικών γεγονότων που οδήγησαν σε εκείνη την κατάληξη, θα καταλάβετε γιατί αποτελούνε πόλους έλξης εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε χρόνο.

Δεν θα μπορούσε να γίνει αυτό εδώ, απ’ τη στιγμή που συνδυάζεις τρεις περιόδους, την περίοδο των περσικών πολέμων, της Ελληνικής Επανάστασης και της Αντίστασης κατά των Γερμανών; Είναι φοβερά σπάνιο σε μια τόσο μικρή περίμετρο να συνδυάσει κανείς τρεις τέτοιους προορισμούς, που να καλύπτουν τρεις τόσο μεγάλες ιστορικές περιόδους παγκοσμίως γνωστές. Αυτό δεν έχει σημασία να το δει κανείς μικροπολιτικά, τοπικά, ερασιτεχνικά. Πρέπει να σχεδιάσουμε κάτι μεγάλο συλλογικά και για να το πετύχουμε πρέπει να ενώσουμε δυνάμεις προς την κατεύθυνση αυτή, χωρίς εκπτώσεις για να καλύψουμε το αναπτυξιακό κενό, για το οποίο πολλές φορές είπαμε κατά τη διάρκεια της συζήτησης. Οφείλουμε να σκεφτούμε καινοτόμα, έξω απ’ το κουτί.

Με όρους που θα κοιτάνε, όχι απλώς έξω απ’ τη Λαμία, τη Φθιώτιδα και την Περιφέρεια, αλλά έξω απ’ την Ελλάδα. Αυτό δεν γίνεται με απλά πράγματα και δεν γίνεται με λίγα λεφτά. Όλα έχουν κόστος, αλλά κάθε τι που επενδύεις γύρω από ζητήματα σαν αυτά που συζητάμε τόση ώρα, έχει πολύ μεγάλη επιστροφή.

Ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να απευθύνετε στους πολίτες μέσω των «Στερεών Νέων»;

Η  ειλικρίνεια, η αμεσότητα και η φρεσκάδα των ιδεών και των προτάσεων ήταν οι πυλώνες πάνω στους οποίους οικοδομήθηκαν οι σχέσεις μου με τους πολίτες. Με τον ίδιο τρόπο η σχέση μας αυτή θα εξελίσσεται στον χρόνο με τρόπο ώστε να παράγει αποτελέσματα. Αποτελέσματα που στο μέγεθος και την κλίμακά του το καθένα, θα ήθελα να κάνουν τους ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν να νιώθουν περήφανοι και δικαιωμένοι.

* Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο φύλλο του Σαββάτου 6 Ιουνίου 2020.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

24 Μαρτίου 2024