ΠΕΣΚΟ: Διαδικτυακό σεμινάριο με θέμα “Η συμβολή της Κοινωνικής Οικονομίας στην ανάκαμψη”

Μισθωτή Εργασία & Κοινωνική Οικονομία

26 Μαρτίου 2021

του/της Newsroom

Το τριήμερο 2, 3 & 4 Απρ 2021, Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή οργανώνεται αρθρωτό διαδικτυακό σεμινάριο με θέμα: Η συμβολή της Κοινωνικής Οικονομίας στην ανάκαμψη, από την Πανελλήνια Ένωση Συμπράξεων Κοινωνικής Οικονομίας-ΠΕΣΚΟ και την πλατφόρμα «Συνεργατική Κοινωνία, coopsociety.gr».

Το πρόγραμμα των αρθρωτών θεματικών εν συντομία είναι το παρακάτω:

Παρασκευή, 2/4/2021, 20:00, Η μισθωτή εργασία & η Κοιν. Οικονομία

Σάββατο, 3/4/2021, 11:00, Συνεργατική λύση σε κοινωνικο-οικονομικές κρίσεις.

Σάββατο,13:00,Τηλε-εργασία – Ψηφιακή Οικονομία και Κοινωνική Οικονομία

Σάββατο, 15:00, Εθνικοτοπικοί Σύλλογοι, Κοιν. Οικονομία & Τοπ. Αυτοδιοίκηση

Σάββατο,17:00, Αγροδιατροφή, τοπική αυτάρκεια & Κοινωνική Οικονομία

Σάββατο, 19:00, Υγεία – Πρόνοια- Αναπηρία στη  Κοινωνική Οικονομία.

Κυριακή, 4//4/2021, 12:00, Πράσινη Οικονομία, Ενεργειακές Κοινότητες

Κυριακή, 4/4/2021, 14:00, Πολιτιστική Δημιουργία, Ειδικός-Υπεύθυνος Τουρισμός

Κυριακή, 4//4/2021, 16.30, Πλατφόρμα Δικτύωσης Τρίτου Τομέα/Social Clusters

Κυριακή, 4//4/2021, 18:00, Ανοικτό Βήμα

Για δωρεάν δήλωση συμμετοχής στο σεμινάριο της Παρασκευής, 2/4/2021 https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSdsIp66f8N8Gfc6nTbbvMjqGhPx0cFUGsmoLYXdOVANHDe-fA/viewform?vc=0&c=0&w=1&flr=0&fbclid=IwAR2uT29TClz7m3PCoT9wxVKnwSf4BAYzFwEU7IgR8fxUqt1Mxugse-lc5wQ.

Το διαδικτυακό αρθρωτό σεμινάριο «Η συμβολή της Κοινωνικής Οικονομίας στην ανάκαμψη», 2-4/4/2021 γίνεται στα πλαίσια του Προγράμματος «ΜΕΝΤΟΡΕΣ για την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ» της ΠΕΣΚΟ, με υποστήριξη του ΙΝΜΕΚΟ.

Το τριήμερο σεμινάριο ξεκινά την Παρασκευή, 2 Απρ 2021, στις 20.00 με την εισήγηση του Καθ Ανδρέα Λύτρα (Τμήμα Κοινωνιολογίας Παντείου), με θέμα: Η μισθωτή εργασία & η πρόκληση της Κοινωνικής Οικονομίας.

Στη μετάβαση από την 3η στην 4η βιομηχανική επανάσταση, η εργασία βιώνει μια βαθιά αναδιάρθρωση με χαρακτηριστικό στοιχείο τη μείωση της μισθωτής εργασίας. Η εργασία ανακαλύπτεται εκ νέου σε πολλούς νέους τομείς. Ως αποτέλεσμα, πολλοί θα αναγκαστούν να γίνουν αυτοαπασχολούμενοι, πέρα από την αμειβόμενη εργασία.

Από τη μία πλευρά, ο μεγάλος ανταγωνισμός στην αναζήτηση του κέρδους μειώνει το ποσοστό κέρδους, ενώ από την άλλη η τεχνολογική καινοτομία και η αυτοματοποίηση καθώς και η πνευματική ιδιοκτησία, εξασφαλίζουν υψηλή κερδοφορία για το Κεφάλαιο που αγοράζει, επενδύει σε καινοτομίες και κατέχει δικαιώματα ιδιοκτησίας. Δημιουργούνται έτσι νέοι προνομιούχοι τομείς κερδοφορίας με λιγότερους εργαζομένους και καταστρέφονται τομείς έντασης εργασίας οι οποίοι δεν μπορούν να λειτουργήσουν μέσα στο κερδοσκοπικό πλαίσιο χωρίς κρατικές επιδοτήσεις

Βρισκόμαστε σε ιστορικό σημείο καμπής καθώς λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων και των λεγόμενων νέων τεχνολογικών ευκαιριών, περιορίζεται η δημιουργία θέσεων εργασίας από εργοδότες, οι οποίοι δραστηριοποιούνται κυρίως στη αγορά και περιορίζονται οι προσλήψεις από το κράτος, το οποίο δεν έχει επαρκείς φόρους λόγω περιορισμού της κερδοφορίας των εταιρειών. Και αυτό φυσικά έρχεται σε αντίθεση με την καθιερωμένη αντίληψη ότι κάθε τεχνολογική πρόοδος αναπτύσσει απεριόριστα τη προσφορά και τη ζήτηση για τους εργαζόμενους.

Τούτων δοθέντων, ως βαθύτερα αίτια της οικονομικής κρίσης, η επανεφεύρεση της συνεργατικής-συνεταιριστικής εργασίας είναι η μόνη δυνατότητα δημιουργίας, νέων ευκαιριών εργασίας όπως δείχνουν οι παγκόσμιες τάσεις της οικονομίας.

Γνωρίζουμε βέβαια ότι για μια μεγάλη περίοδο απαξιώθηκε ο συνεργατισμός (συνεταιρισμοί) στην Ελλάδα, καθώς το κράτος δημιούργησε αντικίνητρα αυξάνοντας ραγδαία τις θέσεις εργασίας στο δημόσιο από 300,000 περίπου το 1975, στους 1,300,000 στο 2009. Αυτοί οι διορισμοί διόγκωσαν ως γνωστόν κατά αλόγιστο τρόπο το δημόσιο χρέος αυξάνοντας τη γραφειοκρατία και όχι την παραγωγικότητα του δημοσίου. Παραδόξως εδώ οι τεχνολογίες της ψηφιοποίησης δεν ωφέλησαν την κοινωνία αλλά, συγκεκριμένες γραφεικρατικές ελίτ και συντεχνίες. Το πρόβλημα επομένως εκτός από οικονομικό είναι πρωτίστως ηθικό και πολιτικό. Η ευημερία με δανεικά προεξοφλώντας μελλοντικά εισοδήματα, υποκλέπτει το μέλλον των νέων γενεών. Αυτή είναι μια ανήθικη πολιτική επιλογή. Όπως λέει και ο Θ. Τάσσιος, «πριν πτωχεύσουμε οικονομικά, είχαμε πτωχεύσει ηθικά».

Τώρα πλέον, παρατηρούμε μια αναγκαστική διαρκή μείωση των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Για παράδειγμα ηλεκτρονοποίηση στο χώρο των τραπεζών και η αυτοεξυπηρέτηση των «πελατών» με το e–banking θα απελευθερώσει θέσεις εργασίας στις τράπεζες.

Που θα βρεθούν όμως οι νέες θέσεις εργασίας για να αντικαταστήσουν αυτές που χάνονται; Η απάντηση είναι ότι μια νέα περίοδος αυτοαπασχόλησης και παραγωκατανάλωσης έρχεται ως αναπόφευκτη λύση. Το «κίνημα χωρίς μεσάζοντες» αλλά και η τάση για νέους καταναλωτικούς συνεταιρισμούς και γέφυρες συνεργασίας μεταξύ δικτύων καταναλωτών και παραγωγών είναι η πρώτη ένδειξη.

Αυτή η τάση παρεμποδίζεται προφανώς από την γραφειοκρατία και τις οργανωμένες συντεχνίες που είναι βολεμένες από το βιομηχανοποιήμενο και συγκεντρωτικό σύστημα οικονομίας. Ταυτόχρονα ο «κρατισμός» και οι πελατειακές σχέσεις των ψηφοφόρων με την κρατική επιδοματική πολιτική αποστερεί κάθε προσπάθεια διεύρυνσης της απασχόλησης. Η ανεργία όμως και η φτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού πιέζουν και η μόνη απάντηση είναι η ενίσχυση της συνεργατικής- Κοινωνικής Οικονομίας.

Σε αυτές τις νέες συνθήκες που καταστρέφεται ένα κομμάτι των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, είναι εφικτό, να πάρουν τις τύχες της τροφοδοσίας τους ως «επιχειρηματίες», ενωμένοι καταναλωτές, μέλη μιας ολόκληρης κοινότητας με βάση το συνεταιριστικό μοντέλο επιχειρηματικότητας. Οι επιχειρήσεις μπορούν να διευκολυνθούν μέσα από πολιτιστικές δομές & φιλανθρωπικές οργανώσεις. Αυτές δύναται να ενεργοποιήσουν ανενεργούς πόρους, κτίρια, εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις, γη, κοινόχρηστους χώρους, δάση κ.λπ. Μπορούν να οργανώσουν ανενεργούς ανθρώπινους πόρους προσφέροντας κοινωνικές υπηρεσίες στον τομέα της διατροφής, της υγείας και των κοινωνικών υπηρεσιών. Μπορούν να απασχολούν ανειδίκευτα άτομα για βοήθεια στο σπίτι. Σε αυτό το επίπεδο αναζήτησης εύρεσης εργασίας, μπορεί να αναπτυχθεί ένα νέο είδος οικοτεχνίας και βιοτεχνίας.

Στις θεματικές των εργαστηρίων που θα ακολουθήσουν τις επόμενες δύο ημέρες (Σάββατο & Κυριακή, 3 & 4 Απρ 2021) αναδεικνύονται οι προοπτικές της συνεργατικής επιχειρηματικότητας για νέες θέσεις εργασίας σε πολλούς τομείς.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

28 Μαρτίου 2024