Η προγραμματική σύμβαση στην οποία προχωρούν η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας με τον Δήμο Ιστιαίας – Αιδηψού και το Δήμο Καμένων Βούρλων, αναφορικά με την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη του ιαματικού τουρισμού στις λουτροπόλεις, υποδεικνύει τη σημασία ανάδειξης αυτών των περιοχών της Στερεάς Ελλάδας. Συγκεκριμένη επιδίωξη καθίσταται η εκπόνηση μελετών ωρίμανσης για την ανάπτυξη ολοκληρωμένης χωρικής επένδυσης ιαματικού τουρισμού των παραλιακών λουτροπόλεων της Περιφέρειας.

Ο Γενικός Γραμματέας Συνδέσμου Δήμων Ιαματικών Πηγών Ελλάδας και Μέλος της Επιτροπής Προστασίας Ιαματικών Φυσικών Πόρων Υπ.Τουρισμού, Mάρκος Δανάς, σχολιάζει τα κακώς κείμενα και τις προοπτικές του ιαματικού τουρισμού στην Περιφέρεια Στερεάς.

«Οι ιαματικές πηγές στη Στερεά Ελλάδα είναι στην πλειοψηφία τους κρατικής και ιδιωτικής διαχείρισης και η ανάπτυξη τους στηρίχθηκε μέχρι το 2010 στα επιδόματα λουτροθεραπείας που παρείχε το ελληνικό κράτος. Όταν αυτά μειώθηκαν οι επιχειρήσεις εκμετάλλευσης ιαματικών πηγών γνώρισαν μια πρωτοφανή κρίση από την οποία δεν κατάφεραν μέχρι σήμερα να ξεφύγουν.

Σε κάθε περίπτωση, η περιοχή της Στερεάς συγκριτικά με τις υπόλοιπες, δέχεται  το μεγαλύτερο ποσοστό επισκεπτών σε όλη την Ελλάδα. Οι επιχειρήσεις που εδρεύουν εκεί έχουν ακολουθήσει τα βήματα που όριζε το θεσμικό πλαίσιο τα προηγούμενα χρόνια, έχουν δηλαδή αναγνωρίσει τους φυσικούς τους πόρους ως ιαματικούς και έχουν λάβει άδεια λειτουργίας – το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας. Αυτό που λείπει, είναι οι επενδύσεις σε θερμαλιστικές υποδομές, έτσι ώστε να γίνει το θερμαλιστικό προϊόν θελκτικό και να μπορεί να προσελκύσει επισκέπτες από πολλά διαφορετικά target groups.

Για την έλλειψη επενδύσεων ουσιαστικά ευθύνεται το υπερταμείο (ΤΑΙΠΕΔ – ΕΤΑΔ), το οποίο όχι μόνο δεν κατάφερε τα προηγούμενα 10 χρόνια να αξιοποιήσει καμία από τις ιαματικές πηγές που διαχειρίζεται, αλλά κωφεύει στην οποιαδήποτε πρόταση των δήμων για συνεργασία. Θεωρούμε πως επειδή το θεσμικό πλαίσιο έχει ολοκληρωθεί στο μεγαλύτερο μέρος του, ήρθε η ώρα των επενδύσεων, είτε μέσα από το ταμείο ανάκαμψης είτε μέσα από Ευρωπαϊκά προγράμματα.

Θα πρέπει βέβαια να έχουμε πάντα στο νου μας πως το τουριστικό – θερμαλιστικό προϊόν μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα ενταγμένο μέσα στο τουριστικό πακέτο του προορισμού. Στόχος πρέπει να είναι η δημιουργία πολλών μικρών βιώσιμων επιχειρήσεων που έχουν μικρά λειτουργικά κόστη, παράγουν πλούτο και τον διανέμουν στην περιοχή.

Πρέπει να καταλάβουμε πως δεν μπορούμε να στηρίξουμε την ανάπτυξη του κλάδου στα λουτρικά επιδόματα γιατί η έννοια του κοινωνικού κράτους είναι πασιφανές πως θα συνεχίσει να φθίνει. Οι επισκέπτες στο μέλλον θα έρθουν όχι γιατί θα αποζημιωθούν, αλλά γιατί θα βρουν ολοκληρωμένες θερμαλιστικές υπηρεσίες που θα δρουν συμπληρωματικά στις υπόλοιπες τουριστικές υπηρεσίες του προορισμού».