Ο κ. Σιώτης, με διακρίσεις και πρωταθλήματα σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο, διατηρεί γυμναστήριο στη Λαμία και εξηγεί πως επηρεάστηκε ο κλάδος από την πανδημία, αλλά και αν βοήθησαν οικονομικά τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση.
Πως επηρέασε τον κλάδο σας η πανδημία από το ξεκίνημά της μέχρι και σήμερα;
Θεωρώ ότι είμαστε από τους κλάδους που επλήγησαν περισσότερο από άλλους. Ξεκινήσαμε πέρυσι τον Μάρτιο μια σεζόν που τα πηγαίναμε καλά και κλείσαμε. Αυτό ήταν το πρώτο οικονομικό σοκ. Στην πορεία δεν λάβαμε κάποια χρήματα, γιατί το διάστημα που ανοίξαμε ήταν μια κακή συγκυρία για μας. Πάντα από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο η κίνηση είναι υποτονική. Από τον Νοέμβριο και μετά μπήκαμε και πάλι στην ίδια διαδικασία. Ήμασταν επτά μήνες τώρα κλειστοί και σ’ αυτό πρέπει να προστεθεί το διάστημα του πρώτου απαγορευτικού. Καταλαβαίνετε ότι το χτύπημα ήταν τελειωτικό, καταστροφικό. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια πλέον. Ξεκινώντας πάλι σε μια λάθος χρονική στιγμή τα γυμναστήρια δεν μπορούν να επιβιώσουν. Ο κόσμος δυσφορεί και με τα μέτρα που ζήτησαν να εφαρμοστούν και πλέον τίθεται ζήτημα επιβίωσης.
Τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση βοήθησαν; Τι παραπάνω θα έπρεπε να γίνει;
Σέβομαι τις όποιες αποφάσεις έλαβε η κυβέρνηση, όμως έγιναν τρομερά λάθη που στον δικό μας κλάδο δεν βοήθησαν πουθενά. Δε γίνεται πέρυσι να δουλεύουμε χωρίς μάσκες, να μη δημιουργείται πρόβλημα και φέτος να υποχρεώνεται ο κόσμος να φέρει διπλή μάσκα, αφού έχει κάνει self test, το αποτέλεσμα του οποίου δεν δέχεσαι. Οικονομικά καταστραφήκαμε, τα λεφτά που πήραμε ήταν ψίχουλα. Ήταν σα να παίρναμε ανάσες με τεχνητή αναπνοή. Υποσχέθηκαν κάποια πράγματα, αλλά το κράτος κινείται πάντα με αργούς ρυθμούς. Το ότι θα μας δώσει κάποια χρήματα στην πορεία και υπό προϋποθέσεις δε βοηθάει πουθενά. Αν είμαστε ένας κλάδος που δημιούργησε τεράστιο πρόβλημα, κλείσε μας. Μην μας ανοίγεις. Στήριξέ μας όμως, έχουμε οικογένειες, παιδιά να ζήσουμε. Χρειάζεται ουσιαστική στήριξη γιατί αντιμετωπίζουμε πρόβλημα στο στάδιο της προσαρμογής μας στην κανονικότητα. Η επιστρεπτέα προκαταβολή ήταν δανειάκια, τα πολλά λεφτά τα πήραν οι αλυσίδες. Όμως πρέπει να τους κοιτάξεις όλους, όλοι έχουν οικογένειες. Είναι δύσκολο να επιβιώσουμε, κρίνοντας απ’ τη δική μου επιχείρηση που ήταν μια υγιής επιχείρηση κι αυτή τη στιγμή τα πράγματα είναι αρνητικότατα.
Από την άλλη, θεωρώ ότι δεν έχουμε και σαν κλάδος δυναμική. Είμαστε 45.000 γυμναστήρια και είναι απλά ένα νούμερο, δεν μας έχουν σε υπόληψη. Αν ήμασταν όπως η εστίαση ή ο τουρισμός, θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Δεν ξέρω αν φταίμε εμείς, αλλά δεν μας βοήθησε στο οικονομικό κομμάτι το κράτος καθόλου και δεν ξέρουμε που θα μας οδηγήσει το μέλλον. Αν τα πράγματα πάνε έτσι, προφανώς σε λουκέτο.
Με ποιον τρόπο λειτουργούν τα γυμναστήρια;
Με προγραμματισμένο ραντεβού και ένας αθλούμενος ανά 10 τ.μ., όπως ήταν και πέρυσι. Θα πρέπει να έχει προηγηθεί self test και ο κόσμος θα φορά διπλή μάσκα. Αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα. Στην καθημερινότητά του μπορεί να την ανεχτεί, εδώ δε γίνεται. Δεν μπορεί σε αθλήματα της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού με άμεση επαφή, όπως τζούντο, ζίου ζίτσου, πολεμικές τέχνες, να μην φοράς μάσκα και στον ιδιωτικό τομέα να απαιτείς διπλή σε ένα άτομο ανά 10 τ.μ. Είναι το λιγότερο παράλογο. Θα έχουμε θέματα, ωστόσο ελπίζω να πάνε όλα καλά.
