Γιάννης Σαρακιώτης: «Τα δεδομένα για τα τουρκικά F-16 και η δεδομένη Ελλάδα»

Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Σαρακιώτης, Δικηγόρος – Βουλευτής Φθιώτιδας ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία, Αναπληρωτής Τομεάρχης Ανάπτυξης και Επενδύσεων

2 Φεβρουαρίου 2023

του/της Θεοφανία Μίγκου

Από την πρώτη στιγμή αύξησης της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και κορύφωσης της τουρκικής επιθετικότητας, κάθε ορθολογικός νους υπογράμμισε τη σημασία απόκτησης πλεονεκτήματος από την Ελλάδα στην ισορροπία δυνάμεων έναντι της Τουρκίας. Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία όφειλε να ενισχυθεί, ενώ την ίδια στιγμή η Ελληνική Διπλωματία έπρεπε να αναδείξει τους κινδύνους ισχυροποίησης των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων θέτοντας τους συμμάχους μας προ των ευθυνών τους όσον αφορά το ενδεχόμενο παροχής αμυντικού υλικού – ιδίως τεχνολογίας αιχμής – στην Άγκυρα.

Η πρόταση του Προέδρου Μπάϊντεν για πώληση αμερικανικών μαχητικών F-16 στην Άγκυρα, τη στιγμή της κορύφωσης της τουρκικής επιθετικότητας έναντι της Ελλάδας, συνιστά επιβεβαίωση των φόβων ότι η στρατηγική του «πιστού, δεδομένου και προβλέψιμου συμμάχου» δεν οδηγεί πουθενά. Μόλις το Μάϊο του 2022, ο κ. Μητσοτάκης ανέφερε από βήματος της Βουλής προς τον Αλέξη Τσίπρα ότι: «Είμαστε δεδομένοι φίλοι, ώστε να έχουμε, αν ο μη γένοιτο χρειαστεί, και δεδομένη στήριξη». Όμως, η εν λόγω «δεδομένη στήριξη», σε λιγότερο από ένα έτος, έχει τεθεί σε δοκιμασία δύο φορές. Η πρώτη αφορούσε την απόσυρση της αμερικανικής υποστήριξης στην υλοποίηση του αγωγού East Med και η δεύτερη εκτυλίσσεται αυτό το διάστημα, με την πρόθεση πώλησης πολεμικών αεροσκαφών αλλά και αναβάθμιση των υπαρχόντων της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Η εξέλιξη δεν επήλθε εν κενώ. Αντιθέτως, η ελληνική κοινή γνώμη επιχειρήθηκε να προετοιμαστεί μέσω των δηλώσεων του Υφυπουργού Παιδείας κ. Συρίγου, ο οποίος παρουσίασε ως… «ελληνική διπλωματική επιτυχία» την εν λόγω απόφαση των ΗΠΑ (!) αναφέροντας ότι «η χώρα μας θέλει να προμηθευτεί η Τουρκία αμερικανικά F16». Παρότι θα ήταν δικαίωμά του να εκφράζει οποιαδήποτε λανθασμένη θέση με την πρότερη ιδιότητα του Καθηγητή Διεθνούς Δικαίου, ξεχνά ότι επί της παρούσης εκφράζεται ως επίσημος κυβερνητικός αξιωματούχος. Ο κ. Συρίγος δεν πραγματοποιεί βαθυστόχαστες αναλύσεις καθ’ έδρας, αλλά μιλά ως Υπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας, η οποία έχει συγκεκριμένα εθνικά συμφέροντα και η Κυβέρνησή της οφείλει να προασπίζεται συγκεκριμένες εθνικές θέσεις.

Μέσω δε της διευκρινιστικής δήλωσής του έκανε τα πράγματα ακόμη χειρότερα επιτιθέμενος στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία για τη Συμφωνία των Πρεσπών! Επ’ αυτού, έχουν απαντήσει στον κ. Συρίγο τα ίδια τα πεπραγμένα της Κυβέρνησης της Ν.Δ., οι δηλώσεις των κυρίων Δένδια, Παναγιωτόπουλου και Βαρβιτσιώτη για την «εξαιρετική Συμφωνία των Πρεσπών», καθώς και οι ευχαριστίες του κ. Ζάεφ προς τον κ. Μητσοτάκη για τις εργώδεις προσπάθειές του με σκοπό την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στον Ε.Ε..

Μάλιστα, ο κ. Συρίγος τόνισε πως «ό,τι και να κάνει η Ελλάδα, δεν μπορεί να αποτρέψει την αναβάθμιση των τουρκικών F16». Συνεπώς, η αναφορά του κ. Μητσοτάκη στο Αμερικανικό Κογκρέσο ότι «το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται το ΝΑΤΟ είναι μια ακόμη πηγή αστάθειας στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ [και] να το λάβετε αυτό υπόψη σας όταν λαμβάνετε αποφάσεις για την προμήθεια στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο» ήταν μια ακόμη επικοινωνιακή πομφόλυγα;

Δηλώσεις, όπως του κ. Συρίγου, υπονομεύουν τις προσπάθειες του ελληνικού λόμπι, σε μια περίοδο που ο φιλέλληνας Γερουσιαστής κ. Μενέντεζ και ο Εκτελεστικός Διευθυντής του HALC κ. Ζεμενίδης καταβάλλουν προσπάθειες για να πείσουν την αμερικανική κυβέρνηση ώστε η Τουρκία να μην παραλάβει F-16. Αν και οι χαρακτηρισμοί είναι απαράδεκτοι, η αντίδραση της ελληνικής ομογένειας αποτυπώνεται στο σχόλιο του κ. Ζεμενίδη: ««Ανοησίες όσα είπε ο Συρίγος για τα F16. Αυτά τα ακούμε μόνο από πράκτορες της Τουρκίας».

Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις αποτελούν πεδίο απολύτως συνδεδεμένο με την πορεία σταθεροποίησης και ειρήνης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο και σε αυτή την κατεύθυνση, η Ελλάδα οφείλει να πορεύεται διαφυλάττοντας τα εθνικά συμφέροντά της. Σε αυτή την κατεύθυνση, κεντρικό ρόλο διαδραματίζει η εξοπλιστική διπλωματία, με στόχο τη βελτίωση υπέρ της πατρίδας μας του ισοζυγίου ισχύος στην περιοχή. Εξοπλιστική διπλωματία, η οποία θα ενισχύσει τις δυνατότητες της χώρας και θα θέτει προ των ευθυνών του οποιονδήποτε τρίτο δρώντα επιχειρεί να πουλήσει αμυντικό υλικό σε έναν αποσταθεροποιητικό παράγοντα, όπως η Τουρκία.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

27 Μαρτίου 2024