Στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα, ο πληθυσμός και η έκταση του Λονδίνου αυξήθηκαν πολύ, με αποτέλεσμα ένα υψηλό επίπεδο κυκλοφοριακής συμφόρησης: τεράστιοι αριθμοί καροτσιών, αμαξών και άλλων μέσων μεταφοράς κατέκλυζαν τους δρόμους του κέντρου της βρετανικής πρωτεύουσας.
Παρότι μέχρι το 1850 υπήρχαν επτά συνολικά τερματικοί σιδηροδρομικοί σταθμοί γύρω από το κέντρο, η απόσταση ανάμεσα σε αυτούς και στο κέντρο του Λονδίνου ήταν μεγάλη. Αυτό, σε συνδυασμό με την κίνηση στους δρόμους, αποτέλεσε το έναυσμα πολλών προσπαθειών για την έγκριση από το Κοινοβούλιο της κατασκευής νέων σιδηροδρομικών γραμμών. Οι προσπάθειες αυτές, όμως, δεν στέφθηκαν από επιτυχία.
Η ιδέα ενός υπόγειου σιδηροδρόμου, ο οποίος θα συνέδεε την πόλη με το τέρμα της κύριας γραμμής, προτάθηκε από τον Τσαρλς Πίρσον για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1830. Το σχέδιο απορρίφθηκε από την επιτροπή του 1846. Αλλά και το 1852, οπότε επανήλθε, με την υποστήριξη του δήμου, καμία από τις υπάρχουσες εταιρείες σιδηροδρόμων δεν έδειξε ενδιαφέρον. Τελικά, ο Πίρσον κατάφερε το 1853 να ιδρύσει δική του εταιρεία με επωνυμία North Metropolitan Railway και μηχανικό τον Τζον Φόουλερ. Στη συνέχεια, προχώρησε στην κατάθεση νομοσχεδίων για τη διαμόρφωση της σιδηροδρομικής σύνδεσης του κέντρου της πόλης. Το δεύτερο από αυτά τα νομοσχέδια (Νοέμβριος 1853), το οποίο προέβλεπε, ανάμεσα σε άλλα, επέκταση της διαδρομής και σύνδεση με τους σιδηροδρόμους του Λονδίνου, θα λάμβανε βασιλική συγκατάθεση με τον νόμο περί μητροπολιτικών σιδηροδρόμων της 7ης Αυγούστου 1854.
Υστερα από αυτό, η επωνυμία της εταιρείας άλλαξε σε Metropolitan Railway. Τα έργα για τον υπόγειο σιδηρόδρομο του Λονδίνου ξεκίνησαν άμεσα. Εννέα χρόνια αργότερα, στις αρχές Ιανουαρίου του 1863, μετά την ολοκλήρωσή τους, το ζητούμενο για τη λειτουργία του ήταν η έγκριση από πλευράς Κοινοβουλίου. Αφού πραγματοποιήθηκαν μικρές αλλαγές στη σηματοδότηση, χορηγήθηκε η σχετική έγκριση. Ετσι, στις 9 Ιανουαρίου, ύστερα από λειτουργικές δοκιμές λίγων ημερών, πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια, που περιελάμβαναν μια διαδρομή από το Πάντιγκτον, με την οποία μεταφέρθηκαν 38.000 επιβάτες, και ένα μεγάλο συμπόσιο για 600 μετόχους και καλεσμένους στο Φάριγκντον.
Ο αγγλικός Τύπος έσπευσε να καλύψει το γεγονός με θετικά σχόλια για τις σήραγγες, τις «εύχρηστες» άμαξες και τον «πολύ καλά διαχειριζόμενο φωτισμό». Η Yorkshire Gazette, για παράδειγμα, χαρακτήριζε το ταξίδι «ομαλό και εύκολο», ταυτόχρονα όμως πληροφορούσε τους αναγνώστες της ότι τα τούνελ ήταν κρύα, καθιστώντας «τα ζεστά ρούχα απαραίτητα».
Σήμερα, το μετρό του Λονδίνου είναι το μεγαλύτερο στο δυτικό ημισφαίριο και το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο.
Ο νέος υπόγειος σιδηρόδρομος, συνολικού μήκους 6 χιλιομέτρων, άνοιξε για το κοινό στις 10 Ιανουαρίου 1863, με τους ακόλουθους σταθμούς: Paddington, Edgware Road, Baker Street, Portland Road, Gower Street, King’s Cross και Farringdon Street. Τους πρώτους 12 μήνες μεταφέρθηκαν 9,5 εκατομμύρια επιβάτες, ενώ το επόμενο έτος ο αριθμός αυξήθηκε σε 12 εκατομμύρια. Η διαδρομή είχε διάρκεια 18 λεπτά, ενώ η συχνότητα των δρομολογίων κατά μέσο όρο ήταν ανά 15 λεπτά με προσαρμογές τις ώρες της πρωινής αιχμής.
Η επιτυχία αυτή οδήγησε στην επέκταση τα επόμενα χρόνια. Σήμερα, το μετρό του Λονδίνου, το γνωστό πια Tube, με 270 ενεργούς σταθμούς, είναι το μεγαλύτερο στο δυτικό ημισφαίριο και το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο μετά το μετρό της Σαγκάης.
Τα σημαντικότερα γεγονότα της ημέρας στην Ελλάδα και τον κόσμο
403 π.Χ.: Ο στρατηγός Θρασύβουλος, με 70 άνδρες, νικά τον στρατό των Τριάκοντα Τυράννων, ανοίγοντας τον δρόμο για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Αθήνα.
49 π.Χ: Ο Ιούλιος Καίσαρ διαβαίνει με τον στρατό του τον ποταμό Ρουβικώνα, όριο του ρωμαϊκού κράτους, σηματοδοτώντας την έναρξη του εμφυλίου πολέμου. Αναφωνεί την ιστορική φράση «ο κύβος ερρίφθη». Από εκεί θα πορευτεί προς τη Ρώμη, όπου θα συγκρουστεί με τη Σύγκλητο, γεγονός που θα τον καταστήσει αυτοκράτορα.
1929: Ο Βέλγος σκιτσογράφος, Ζορζ Ρεμί, γνωστότερος ως Ερζέ, δημιουργεί τον χάρτινο ήρωα Τεντέν.
1943: Σοβιετική αντεπίθεση στο μέτωπο του Στάλινγκραντ, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
1965: Ο 24χρονος Νίκος Γιούτσος, που έχει μεταγραφεί από την ουγγρική Τσέπελ στον Ολυμπιακό, κάνει το ντεμπούτο του στον αγώνα εναντίον του Παναθηναϊκού. Με τους «ερυθρόλευκους» θα αναδειχθεί σε έναν από τους κορυφαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και το σύνθημα «Έμπαινε Γιούτσο» θα γίνει σλόγκαν.
1969: Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης ανακοινώνει την πρόσληψη γυναικών για πρώτη φορά στην ελληνική αστυνομία.
1983: Ανακοινώνεται υποτίμηση της δραχμής κατά 15,5% έναντι των νομισμάτων των δυτικών χωρών και τίθενται φραγμοί στις εισαγωγές για να αποτραπεί η κατάρρευση της οικονομίας, σύμφωνα με το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.
1984: Οι ΗΠΑ και το Βατικανό αποκαθιστούν πλήρεις διπλωματικές σχέσεις, μετά από 117 χρόνια.
1989: Πυροβολείται εξ επαφής στα πόδια ο εισαγγελέας, Κωνσταντίνος Aνδρουλιδάκης, ο οποίος θα πεθάνει λίγες ημέρες αργότερα στον Ευαγγελισμό. Την ευθύνη για την επίθεση αναλαμβάνει η 17 Νοέμβρη.
1991: Μεγάλη πυρκαγιά στο πολυκατάστημα «Κάπα Μαρούσης» στην Πανεπιστημίου προκαλεί τον θάνατο τεσσάρων ανθρώπων. Σύμφωνα με μαρτυρίες η φωτιά ξεσπά από μια βομβίδα που εκτοξεύει άνδρας των ΜΑΤ, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης για το θάνατο του εκπαιδευτικού Νίκου Τεμπονέρα στην Πάτρα.
2015: Η τρομοκρατική οργάνωση Μπόκο Χαράμ επιτίθεται στην πόλη Μπάγκα, στην βορειοανατολική επαρχία του Μπόρνο και δολοφόνούν εκατοντάδες άτομα και εκτελεί 2000 πολίτες της Νιγηρίας.
Γεννήσεις
1829 – Επαμεινώνδας Δεληγεώργης, έλληνας πολιτικός, που διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας έξι φορές, με σημαντική συμβολή στη δημόσια ζωή του 19ου αιώνα
1893 – Βισέντε Ουϊδόβρο, χιλιανός ποιητής της πρωτοπορίας, ιδρυτής του λογοτεχνικού κινήματος «κρεασιονισμός», το οποίο πρότεινε την απόλυτη δημιουργία στη λογοτεχνία
1921 – Τασσώ Καββαδία, ελληνίδα ηθοποιός, γνωστή για τους χαρακτηριστικούς ρόλους της στον ελληνικό κινηματογράφο και θέατρο
1945 – Ροντ Στιούαρτ, σκοτσέζος ρόκερ, από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές της παγκόσμιας μουσικής σκηνής, με καριέρα γεμάτη επιτυχίες
1983 – Αποστόλης Τότσικας, έλληνας ηθοποιός, γνωστός για τη συμμετοχή του σε δημοφιλείς ελληνικές τηλεοπτικές σειρές και θεατρικές παραστάσεις
Θάνατοι
976 – Ιωάννης Α’ Τσιμισκής, βυζαντινός αυτοκράτορας, γνωστός για τις στρατιωτικές επιτυχίες του και τις διοικητικές του μεταρρυθμίσεις1825 – Ιωάννης Βαρβάκης, έλληνας ευεργέτης, με σημαντική προσφορά στη Φιλική Εταιρεία και την ελληνική επανάσταση
2016 – Ντέιβιντ Μπόουι, άγγλος τραγουδιστής, παραγωγός και ηθοποιός, εμβληματική μορφή της ποπ και ροκ μουσικής σκηνής
2020 – Θεόδωρος Νιτσιάκος, έλληνας επιχειρηματίας, ιδρυτής της εταιρείας Νιτσιάκος, με σημαντική παρουσία στον τομέα της πτηνοτροφίας
2023 – Κωνσταντίνος Β’, τέως βασιλιάς της Ελλάδας, ο τελευταίος μονάρχης της χώρας, με αμφιλεγόμενη πολιτική πορεία
Με πληροφορίες από kathimerini