Πολλοί μελισσοκόμοι ρωτούν τι μελίσσια πρέπει να πάμε στο πεύκο για να πάρουμε μέλι. Δηλαδή ποιο συγκεκριμένα τι δυναμικότητα πρέπει να έχουν, πόσα πλαίσια γόνου, πόσα πλαίσια γύρης και φυσικά αν χρειάζονται κάποιοι συγκεκριμένοι χειρισμοί με ταΐσματα, γυρεόπιτες, σιρόπι κλπ έτσι ώστε να είναι κατάλληλα προετοιμασμένα για την νομή του πεύκου!
Το πρώτο και το κυριότερο που πρέπει να λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τους όλοι οι μελισσοκόμοι είναι ότι στο πεύκο δεν πάμε τυχαία μελίσσια,. Φροντίζουμε τουλάχιστον ένα μήνα πρίν τα μελίσσια να αυξήσουν γόνους, και αυτό το πετυχαίνουμε δίνοντας ζυμάρι και γυρεόπιτα ταυτόχρονα. Αυτά τα δύο μαζί βοηθάνε τα μελίσσια να κάνουν γόνους και να γίνουν δυνατά. Δεν χρειάζονται υπερβολές. Μικροποσότητες σε κάθε μελίσσι, δεν θέλουμε να αποθηκευτούν, μόνο να ταΐσουν τον γόνο. Αργότερα εξάλλου θα αρχίσουν τα μέλια. Πολλοί μελισσοκόμοι κόβουν τη γυρεόπιτα στα 4 έτσι ώστε να ταΐσουν λίγο και πολλά μελίσσια, και να κρατηθούν σε θέμα ανάπτυξης. Μην ξεχνάμε το Καλοκαίρι έχουμε έλλειψη σε γύρη. Το σιρόπι το αποφεύγουμε το Καλοκαίρι, λόγω έντονης λεηλασίας. Το ζυμαράκι μια χαρά κάνει τη δουλειά του.
Ένα πολύ καλό κόλπο για να δώσουμε extra δύναμη στα μελίσσια που θα μεταφέρουμε αργότερα στο πεύκο, είναι να τους δώσουμε γόνους από άλλα μελίσσια. Για παράδειγμα αν έχουμε μερικά διόροφα μελίσσια τα οποία έχουν μικρότερο πληθυσμό π.χ. 16 πλαίσια, τότε παίρνουμε μερικούς ψημένους (σφραγισμένους) γόνους από παραφυάδες η άλλα μικρότερα μελίσσια, και τους δίνουμε για να γίνουν καλά 20άρια. Μερικοί σοφοί μελισσοκόμοι λένε ότι στους γόνους κρύβεται η παραγωγή μελιού. Δηλαδή κάθε πλαίσιο γόνου που υπάρχει στη κυψέλη πριν πάει στο πεύκο μετά θα γίνει μέλι! Πολλοί είναι οι επαγγελματίες μελισσοκόμοι που ενισχύουν με αυτό το τρόπο, τα μελίσσια που θα πάνε στο πεύκο. Άλλοι μελισσοκόμοι δίνουν και μερικά πλαίσια με γύρη.
Το πρόβλημα των μελισσιών το Καλοκαίρι είναι ότι έχουμε μια σταθερή πτωτική πορεία στο πληθυσμό τους. Δηλαδή εκεί που είχαμε 30άρια μελίσσια γίνονται 20άρια, και εκεί που είχαμε 20άρια γίνονται 15άρια. Ο λόγος είναι ότι δεν γίνεται εκτροφή γόνου όπως την προηγούμενη περίοδο, δεν υπάρχει και αρκετή γύρη για να γίνει τέτοια δουλειά, οπότε τα μελίσσια ρίχνουν τον πληθυσμό τους. Εμάς δικός μας στόχος είναι να βοηθήσουμε να σταματήσει αυτή η πτώση, και να προσπαθήσουμε να ωθήσουμε τα μελίσσια να διατηρούν 5-6 γόνους.
Οι μελισσοκόμοι που αφήνουν παρατημένα τα μελίσσια τους, δεν μεριμνούν για την καλή διατροφή του γόνου, παράγονται αδύνατες μέλισσες, ζούν λιγότερο, και όταν γίνει η μεταφορά τα μελίσσια είναι μη παραγωγικό. Όσοι μελισσοκόμοι ασχολούνται με το επάγγελμα και γνωρίζουν τα μυστικά παίρνουν πάντα μέλι. Ο πεύκος είναι μια σταθερή νομή που δίνει σχεδόν πάντα μέλι. Άλλες φορές πολύ, άλλες μέτρια, αρκεί ο μελισσοκόμος να είναι κατάλληλα οπλισμένος με δυνατά μελίσσια!
Στο πρώτο βάρεμα λοιπόν που θα κάνει ο πεύκος γύρω στα μέσα Αυγούστου, ο μελισσοκόμος θα πρέπει να έχει όσο το δυνατόν μεγάλα μελίσσια, άλλα όχι μεγάλα απο γέρικες μέλισσες, και από γόνους που ήταν νηστικοί την προηγούμενη περίοδο. Χρειάζονται μέλισσες γεμάτες ενέργεια και καλοταϊσμένες. Όσον αφορά τις ημερομηνίες που δίνει μέλι αν το πρώτο βάρεμα ξεκινήσει στις 19 Αυγούστου Το δεύτερο βάρεμα θα ξεκινήσει στις 30 Σεπτέμβρη, δηλαδή με απλά λόγια η μελιτοφορία διαρκεί 3 εβδομάδες, μετά σταματάει. για να μεταμορφωθούν τα εντομάκια, και στη συνέχεια συνεχίζεται άλλες 3 εβδομάδες. Δηλαδή ισχύει ότι 3 εβδομάδες βάρεμα + 3 εβδομάδες κόψιμο. Στο πρώτο βάρεμα παίρνουμε περισσότερο μέλι επειδή έχουμε δυνατά μελίσσια, ενώ στο δεύτερο δεν υπάρχουν μελίσσια, και το πεύκο δίνει το περισσότερο μέλι, λόγω ότι τα εντομάκια έχουν πλέον μεγαλώσει πάρα πολύ!