Ο Μορφωτικός Πολιτιστικός & Φιλανθρωπικός Σύλλογος γυναικών Αγίου Νικολάου Λιβαδειάς σε συνεργασία με την Περιφερειακή Ενότητα Βοιωτίας διοργάνωσε ημερίδα με θέμα την “Παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας των γυναικών” στην αίθουσα εκδηλώσεων του Διοικητηρίου Βοιωτίας
Οι ομιλητές ήταν οι ακόλουθοι:
κ.Μελετίου δικηγόρο από το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών του Δήμου Θήβας
κ.Γερονικολου, μέλος ΟΚΕ, δικηγόρος
Ανθυπαστυνόμος κ.Λιάπης
Ο κ.Παντρευτής Δικηγόρος ,υποψήφιος Διδάκτορας.
Η πρόεδρος του συλλόγου κυρία Γεωργία Καρβούνη – Λιάσκου ,δικηγόρος στο επάγγελμα,που συντόνισε την εκδήλωση ,φανέρωσε ότι ήταν όνειρό της να πραγματοποιήσει μια τέτοια εκδήλωση γιατί θεωρεί ότι το θέμα είναι ιδιαιτέρως σοβαρό.
Μάθαμε για το κέντρο στην Θήβα που είναι το πλησιέστερο σε όλο το νομό που μπορεί να συμβουλεύσει τις κακοποιημένες γυναίκες τι πρέπει να κάνουν και ότι στην Φθιώτιδα μπορούν να βρουν στέγη και φροντίδα αν την χρειαστούν. Μάθαμε ότι περισσότερες από 100 υποθέσεις τα τελευταία τρία χρόνια στο Νομό μας έχουν καταγραφεί με μηνύσεις για κακοποίηση και ότι είναι δικαίωμα του ανθρώπου να μπορεί να ζει μια ήρεμη και όμορφη ζωή. Ενώ επίσης στο χωριό Ανάληψη ετοιμάζεται ένα κέντρο υποδοχής κακοποιημένων γυναικών.
Η κυρία αντιπεριφερειάρχης ευαισθητοποιημένη σε τέτοια ιδιαίτερα θέματα τόνισε:
Θα ήθελα η αίθουσα να είναι περισσότερο γεμάτη αλλά προφανώς αυτό το θέμα συνεχίζει να ανήκει στην κατηγορία των “ομερτα” φαινομένων και ζητημάτων εκεί που η σιωπή “κλείνει” τα στόματα. Σε κάθε περίπτωση όμως εμείς,όσοι ήμαστε σήμερα εδώ μπορούμε να γίνουμε πρεσβευτές όλων αυτών των ιδεών που έχουν να κάνουν με την εξάλειψη της βίας των γυναικών. Ως ειδική και όχι ως περιφερειάρχης θα μπορούσα να αναπτύξω αυτό το κομμάτι,αλλά επειδή πραγματικά έχουμε εξαιρετικούς ομιλητές σήμερα θα το αφήσω σε εκείνους. Είναι τιμή για εμάς και αγκαλιάσαμε την πρωτοβουλία του συλλόγου γυναικών Ζαγαρα και ας γίνουμε εμείς η αφετηρία έτσι ώστε να ανοίξουν στόματα.
Εγκαινιάσαμε με την Διευθύντρια του Τμήματος Υγείας την κυρία Καϊτατζή το γραφείο επικοινωνίας κακοποιημένων γυναικών με συγκεκριμένη γραμμή η οποία αναφέρεται στο συγκεκριμένο τμήμα και βεβαίως σε συμβουλευτικό επίπεδο παρείχαμε υποστήριξη και δώσαμε κατευθυντήριες γραμμές σε αρκετά περιστατικά. Δημόσια ήθελα να ευχαριστήσω το Τμήμα Υγείας της Περιφερειακής ενότητας Βοιωτίας και ιδιαιτέρως την κυρία Καϊτατζή γιατί έξω από τα καθήκοντά της δέχθηκε να αναλάβει και αυτό το καθήκον.
Ο ανθυπαστυνόμος κύριος Λιάπης αναφέρθηκε στην σημερινή κατάσταση και νομίζουμε πως ενδιαφέρει πολύ κόσμο τι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Ας ξεκινήσουμε με το καθορισμό του τι είναι η ενδοοικογενειακής Βια:
“Είναι η βια που με άπλες σωματικές είτε με επικίνδυνες σωματικές βλάβες,με παράνομη βια δηλαδή με υποχρέωση μιας γυναικάς σε πράξη η ανοχή που δεν έχει υποχρέωση να τα κάνει η να τα υποστεί
Η απειλή του αν δεν κάνεις αυτό θα έχεις αρνητικές συνέπειες για το άτομο σου.
Καθώς και η προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας από οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας ,όχι μόνο από τον σύζυγο, αλλά και από τον πατριό η και από τον αδελφό . Από οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας μέχρι και δευτέρου βαθμού συγγένειας η και τέταρτου βαθμού καθώς μένουν στην ίδια οικία. Και από πρώην συντρόφους,σύμφωνα με την πρόσφατη προσθήκη στον Νόμο στο άρθρο 3
Στο διαδικαστικό μέρος.
Ένα άτομο υπόκειται ενδοοικογενειακή βία είτε από το σύζυγο η από άλλο μέλος της οικογένειας που προαναφέραμε.
Θα πρέπει καταρχάς να υπάρξει μία αναγγελία είτε με κατάθεση του θύματος είτε με μαρτυρία είτε με απλό τηλέφωνο. Η αστυνομία είναι υποχρεωμένη να εξακριβώσει το τι ακριβώς έχει διαδραματιστεί.(Το τι θα γίνει από εκεί και πέρα θα το αναλύσω στην συνέχεια) Πρέπει όμως να γίνει αυτό το πρώτο βήμα. Αν δεν γίνει αυτό το βήμα ότι και να πούμε πάνε χαμένα. Πρέπει να βρει το θάρρος να σηκώσει το τηλέφωνο,είτε η γυναίκα,είτε το παιδί ,είτε ο αδελφός,ο οποιοσδήποτε μάρτυρας ακόμη και ο γείτονας. Πολλοί από το περιβάλλον ενώ ξέρουν ότι συστηματικά,επανειλημμένα και με σκληρή βία,ένα πρόσωπο υπόκειται την βία,προτιμούν να σιωπήσουν.
Αφού λοιπόν γίνει αυτή η αναγγελία η αστυνομία είτε θα πάρει κατάθεση,είτε με άλλους τρόπους,αν δεν δέχεται η φοβάται το θύμα,η δεν θέλει ο γείτονας να μπλεχτεί σε διαδικασίες,υπάρχουν τρόποι η αστυνομία να επέμβει,να το πώς. Με παραγγελία ιατροδικαστικής εξέτασης με ενημέρωση του εισαγγελέα ο οποίος μπορεί να διατάξει σχετικά για το περιστατικό που συνέβη.
Από κει και πέρα αν υπάρξει ένορκη κατάθεση η αδιάβλητα στοιχεία σε αρχικό στάδιο,όπως είναι οι μώλωπες. Τότε γίνεται αναζήτηση του δράστη και σύλληψή του εντός των ορίων του αυτοφώρου. Από κει και πέρα σχηματίζεται δικογραφία και υποβάλλεται στον εισαγγελέα. Από κει και πέρα φεύγει από τα χέρια της αστυνομίας αυτό δεν σημαίνει τι σταματά το έργο της αστυνομίας εκεί. Η αστυνομία υποχρεούται να είναι σε συνεργασία με κάποια κέντρα,όπως είναι το συμβουλευτικό κέντρο υποστήριξης γυναικών της Θήβας,ούτως ώστε να δώσει μια διέξοδο ψυχολογική ,κοινωνική. Μπορεί αυτή η γυναίκα η η κόρη ,να χρειάζεται να φύγει άμεσα από το σπίτι. Ας μην ξεχνάμε ότι οι περισσότερες περιπτώσεις από αυτές είναι συστηματικές.
Στατιστικά περίπου το 70% των περιπτώσεων βιασμού η κακοποίησης είναι χρόνιες και όχι απλά συστηματικές.
Από κει και πέρα γιατί δεν προχωρούν οι υποθέσεις?
Νομίζω ότι όλοι μπορούμε να καταλάβουμε ότι ο φόβος για να μη πω ο τρόμος των γυναικών είναι τόσο μεγάλος που αναρωτιούνται :Το κράτος θα ε βοηθήσει?Και τι θα κάνω μετά θα γυρίσω σπίτι,υπάρχει κράτος να με προφυλάξει ή θα με βρει και το παιδί τι θα το κάνω?
Εάν σκεφθείτε αυτά τα ερωτήματα θα καταλάβετε γιατί δεν προχωρούν οι υποθέσεις,γιατί μια γυναίκα αναγκάζεται να συμβιβαστεί και να μην προχωρήσει την υπόθεση στον εισαγγελέα.
Στατιστικά στοιχεία από τον Νομό Βοιωτίας μας δείχνουν :
2017 υπήρξαν καταγεγραμμένα (με σχηματισμό δικογραφίας-μηνύσεις) 33 υποθέσεις
2018 υπήρξαν 28 υποθέσεις
2019 υπήρξαν 31 υποθέσεις.
Πάνω από 100 υποθέσεις σε τρία χρόνια,αυτό μπορεί να μην είναι ούτε η κορυφή του παγόβουνου αλλά είναι οι γυναίκες που βρήκαν το θάρρος και είπαν αρκετά,αρκετά θα πάω και ότι γίνει δεν αντέχω άλλο. Εάν το συνειδητοποιήσει αυτό κάποιος είναι τρομακτικό.
Αν δηλαδή σε τρία χρόνια είχαμε εκατό υποθέσεις ,σκεφτείτε πόσες είναι οι γυναίκες και ειδικά οι γυναίκες που κατοικούν σε χωριά ,που φοβούνται πολύ τον κοινωνικό έλεγχο. Υπάρχει εδραιωμένη η πατριαρχική οικογένεια ,τι θα πει η κοινωνία? Πώς θα κυκλοφορήσει το παιδί μου? Πως θα τα μάθει ο πατέρας και οι μητέρα μου?(ότι εγώ έκανα αυτό το πράγμα).Χωρισμένη γυναίκα?
Ερωτήματα τόσο αυτονόητα αλλά τόσο υπαρκτά.
Από αυτές τις μηνύσεις το 2017 συλλήψεις υπήρξαν 22
για το 2018 συλλήψεις 13
για το 2019 συλλήψεις 12
Σημαντικό είναι να αναφέρουμε οι υπήρξαν το 2017 περιπτώσεις υπαναχώρησης,δηλαδή ενώ ολοκληρώθηκε το στάδιο και πήγε στο δικαστήριο ,βρήκε το θάρρος η γυναικά είπε αρκετά αλλά μέσα στο δικαστήριο ΕΚΑΝΕ ΠΙΣΩ.(Μπορείτε να φανταστείτε για ποιο λόγο).
Συμπερασματικά θα πρέπει να καταλάβουμε ότι ενώ κάποια πράγματα είναι αυτονόητα θα πρέπει να γίνουν και πράξη.
Η βια είναι απαράδεκτη ενάντια στις γυναίκες εντός του ιερού θεσμού της οικογένειας.
Πρέπει από το πρώτο σημάδι να κάνει ενέργειες το θύμα, να πάρει τηλέφωνο,ας μην είναι στην αστυνομία ας είναι σε ένα συμβουλευτικό κέντρο.
Μηδενική ανοχή στην βία,γιατί αν υπάρξει μια φορά είναι ΣΧΕΔΟΝ ΒΕΒΑΙΟ ότι θα υπάρξουν πολλές ακόμη.
