Τίμησαν και φέτος, οι κάτοικοι με λαμπρότητα και κάθε επισημότητα, την Επέτειο Μνήμης της “Μάχης στο Μάνεση”, που έλαβε χώρα στις 20 Ιουλίου 1821 στη θέση Αλισάκι της σημερινής Κοινότητας Λευκοχωρίου, όπου έχει στηθεί το Μνημείο των Πεσόντων.
Μία μάχη ιστορικής αξίας για τον Δήμο Αμφίκλειας – Ελάτειας, αλλά και παράδειγμα ηρωισμού, ανδρείας και αυτοθυσίας των Ελλήνων. Πρόκειται για μία από τις πρώτες μάχες της Ελληνικής Επανάστασης, στην οποία συμμετείχαν αγωνιστές από το Μάνεση και από το γειτονικό χωριό, το Παρόρι Βοιωτίας. Ο Δήμος έχει προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες, προκειμένου η ιστορική αυτή μάχη να καθιερωθεί ως δημόσια εορτή τοπικής σημασίας.
Με την παρουσία τους τίμησαν τις εορταστικές εκδηλώσεις ο εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος – Αρχιερατικός Επίτροπος Αταλάντης και Ιεροκήρυκας Λοκρίδος Αρχιμανδρίτης Δημήτριος Ζελιαναίος, ο οποίος μετέφερε τις ευχές του κ.κ. Συμεών μέσω του χαιρετισμού του, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αμφίκλειας – Ελάτειας κ. Αντώνης Πόρρος, αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι πρώην Δήμαρχοι Ελάτειας κ.κ. Κων/νος Κυργιόπουλος και Δημήτριος Παπαγεωργίου, ο Διευθυντής του Κέντρου Υγείας Αμφίκλειας κ. Χάρης Λεπενός και πλήθος δημοτών.
Την τιμή, να καταθέσουν στεφάνι και να απευθύνουν σύντομο χαιρετισμό, έκαναν ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. Γιάννης Σαρακιώτης, ο Αντιπεριφερειάρχης Αγροτικής Οικονομίας & Αλιευτικής Πολιτικής κ. Κώστας Αποστολόπουλος, ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Βασίλης Σιαλμάς, ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Αμφίκλειας – Ελάτειας κ. Δημήτριος Καλλιακούδας και ο Πρόεδρος του Συλλόγου Απανταχού Παροριτών κ. Θοδωρής Καλοπήτας.
Εκτενή αναφορά στο χρονικό της Μάχης έγινε από τον ομιλητή κ. Κων/νο Γκούρλα, συντονισμός της εκδήλωσης από την Ειδική Συνεργάτιδα κα Δήμητρα Αθανασάκου, ενώ η έκπληξη της βραδιάς ήταν οι μαθητές και εξωτερικοί συνεργάτες του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος ” Γερμανός Ο Μελωδός”, οι οποίοι μάγεψαν με τις εξωτικές φωνές τους και ταξίδεψαν πίσω στον χρόνο και την πλούσια παράδοσή μας.
Είναι χρέος και ευθύνη όλων η διατήρηση άσβεστης της ιστορικής μας μνήμης, την οποία οφείλουμε να κληροδοτήσουμε ατόφια στις επόμενες γενιές, προκειμένου να παραμείνει φωτεινό παράδειγμα.
