28η Οκτωβρίου στη Ναύπακτο: Ιδανικός προορισμός για σύντομη απόδραση

Η πόλη με το ενετικό λιμάνι και τη μεγάλη ιστορία που βρέχει τα πόδια της στον Κορινθιακό

27 Οκτωβρίου 2025

του/της Θεοφανία Μίγκου

Φρουρός της, το κάστρο που αντικρίζει τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και τη θάλασσα ως τα απέναντι βουνά της Πελοποννήσου.

Η Ναύπακτος αποτελεί ιδανικό προορισμό για οικογένειες, με μεγάλους ασφαλείς πεζόδρομους, παιδικές χαρές, μαγαζιά, εστιατόρια και οικογενειακά ξενοδοχεία. Κι αν ακουστεί η λέξη «βαριέμαι», μια βόλτα προς το κοντινό πάρκο αναψυχής στον Εύηνο ποταμό θα δώσει λύση, καθώς τα παιδιά μπορούν να διαλέξουν ανάμεσα σε πολλές συναρπαστικές δραστηριότητες.

Ο πεζόδρομος του Γριμπόβου, μέσα στην πόλη της Ναυπάκτου, αντηχεί από παιδικές φωνές. Τον σκιάζουν μεγάλα πλατάνια, φυτεμένα από τη δεκαετία του ’50, και η δροσιά τους αναμιγνύεται με τη θαλασσινή πνοή. Η παραλία, με τα καθαρά νερά της, απλώνεται μπροστά στα τραπέζια όπου οι παρέες απολαμβάνουν τον καφέ ή το φαγητό τους, αφήνοντας το βλέμμα να ξεκουραστεί στον ανοιχτό ορίζοντα και στη θέα της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου.

Η ώρα των μεγάλων και η ώρα των μικρών εδώ δεν διαχωρίζονται -όλοι περνούν όμορφα μαζί. Όλα όσα κάνουν τα παιδιά χαρούμενα, η μεγάλη παραλία του Γριμπόβου τα υπόσχεται και τα προσφέρει, όλο τον χρόνο.

Το άγαλμα του Μιχαήλ Θερβάντες/Photo: Shutterstock
Το Κάστρο της Ναυπάκτου/Photo: Shutterstock

Περίπατος στο Ενετικό Λιμάνι

Κλικ. Φωτογραφίες και βίντεο ανεβαίνουν στο Instagram καθώς περιηγείστε με τα παιδιά στο ενετικό λιμάνι της Ναυπάκτου που μοιάζει με αγκαλιά. Ευκαιρία για μια μικρή ξενάγηση: Με άνοιγμα περίπου 35 μ. το λιμάνι έκλεινε παλιά με μια χοντρή αλυσίδα για να αποτρέπονται οι εισβολείς και στους βραχίονές του υψώνονται οι βενετσιάνικοι πύργοι. Στον δυτικό, θα δείτε τους ανδριάντες του πυρπολητή Γιώργου Ανεμογιάννη και του Μιχαήλ Θερβάντες. Ο Ισπανός «πατέρας» του Δον Κιχώτη συμμετείχε στην περίφημη Ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571, χάνοντας, μάλιστα, το ένα του χέρι. Έξω από το τείχος απλώνεται η δεύτερη μεγάλη παραλία της πόλης, η Ψανή, εξαιρετικό σημείο για βόλτα δίπλα στη θάλασσα.

Στην άκρη του ανατολικού βραχίονα βρίσκεται ο ναυτικός φάρος και κοντά του το Φετιχιέ Τζαμί, το πρώτο μουσουλμανικό τέμενος της πόλης, που κτίστηκε όταν την κατέλαβε ο σουλτάνος Βαγιαζήτ Β’ το 1499. Ανακαινίστηκε μεταξύ 1999-2001 από την 22η Εφορεία Αρχαιοτήτων και στη διάρκεια του καλοκαιριού είναι ανοιχτό. Γύρω από το ενετικό λιμάνι και σε όλο το κέντρο της πόλης υπάρχουν καλόγουστα εστιατόρια και καφέ για να κάνετε μια στάση και, μετά, να συνεχίσετε τη βόλτα βρίσκοντας τον παλιό εμπορικό πεζόδρομο που διατηρεί την ονομασία Στενοπάζαρο. Στο τέρμα του είναι ο ναός του Αγίου Δημητρίου και κοντά του το Δημαρχείο και το σπίτι του λογοτέχνη Γ. Αθανασιάδη-Νόβα.

Αξίζει να αφιερώσετε λίγο ακόμη χρόνο για να μπείτε στο εντυπωσιακό Αρχοντικό Μπότσαρη που στεγάζει έκθεση με θέμα τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου. Μπορείτε να πείτε με δυο λόγια στα παιδιά πως το συγκρότημα που έφτιαξαν Βενετοί και Φλωρεντιανοί τεχνίτες, αποτελείται από δύο κτίρια και κατασκευάστηκε σε δύο φάσεις (15ος και 16ος αι.). Αργότερα έγινε έδρα του Τούρκου διοικητή. Το 1829, όταν η Ναύπακτος απελευθερώθηκε, εδώ εγκαταστάθηκε ο Αυγουστίνος Καποδίστριας και μετά το κτίριο παραχωρήθηκε στον σουλιώτη στρατηγό Νότη Μπότσαρη. Έχει κηρυχθεί Διατηρητέο Μνημείο και η έκθεση που φιλοξενεί περιλαμβάνει πρωτότυπους πίνακες και αντίγραφα, γκραβούρες, πανοπλίες, μινιατούρες πλοίων και άλλα.

Ναύπακτος/Photo: Unsplash
Η παραθαλάσσια καστροπολιτεία της Ναυπάκτου/Photo: Pexels

Ανεβαίνοντας ψηλά

Έτοιμοι για ανάβαση; Εξηγήστε στα παιδιά ότι στην είσοδο του κάστρου της Ναυπάκτου μπορείτε να φτάσετε είτε με αυτοκίνητο είτε με τα πόδια, διασχίζοντας τις παλιές γειτονιές. Σ’ αυτή την περίπτωση ίσως κουραστούν λίγο, όμως θα επιβραβευτούν, γιατί όσα θα ανακαλύψουν θα τα ταξιδέψουν στην ιστορία της πόλης. (Τα γατάκια που θα συναντήσουν στην πορεία ίσως αποτελέσουν ένα επιπλέον δέλεαρ!) Θυμηθείτε να φορέσουν αθλητικά παπούτσια, γιατί τα πετρόκτιστα καλντερίμια μέσα στο κάστρο γλιστρούν εύκολα. Τα μικρότερα παιδιά καλό είναι να μην περπατήσουν περιμετρικά πάνω στους προμαχώνες, όσο εντυπωσιακή κι αν είναι η θέα από εκεί.

Ο λόφος που υψώνεται πάνω από τη Ναύπακτο θεωρείται ότι οχυρώθηκε για πρώτη φορά από τους Πελασγούς. Διαδοχικές οχυρώσεις έγιναν κατά την αρχαιότητα και τη Βυζαντινή περίοδο, ενώ τη μορφή που βλέπουμε σήμερα την απέκτησε από τους Ενετούς, οι οποίοι θεώρησαν τη θέση στρατηγικής σημασίας για την άμυνα απέναντι στους Οθωμανούς. Όταν κατέλαβαν την πόλη, ύψωσαν τα επιβλητικά τείχη, δημιούργησαν πέντε αμυντικά διαζώματα και πρόσθεσαν συνολικά είκοσι πέντε πύργους. Μεταξύ 1407 και 1499, το κάστρο της Ναυπάκτου ήταν ένα από τα ελάχιστα στην Ευρώπη με πέντε ζώνες οχύρωσης που ξεκινούσαν από το λιμάνι και έφταναν ως την κορυφή του λόφου.

Στο τέταρτο και το πέμπτο διάζωμα, που το έλεγαν Κάτω Περίβολο, είναι κτισμένη η πόλη της Ναυπάκτου. Τα τρία ανώτερα διαζώματα ήταν ο αρχικός πυρήνας του κάστρου. Εάν πάτε με τα πόδια, ξεκινήστε από την Σιδερόπορτα, κοντά στον πύργο Μπότσαρη, ακολουθώντας τις πινακίδες προς το κάστρο, για να διασχίσετε τις παλιές γειτονιές με τα λιθόστρωτα και τα σκαλιά. Θα περάσετε από κρήνες, πέτρινα σπίτια όπου κατοικούσαν άλλοτε οι Σουλιώτες καπετάνιοι, το οθωμανικό λουτρό, το αναστηλωμένο σπίτι του Τζαβέλα. Στη συνέχεια θα φτάσετε στον ασφαλτόδρομο και στην πύλη της εισόδου.

Το εσωτερικό του καλοδιατηρημένου κάστρου είναι ένα «σκηνικό» όπου κυριαρχεί η πέτρα. Υπάρχουν πολλά πεύκα, κυπαρίσσια και παγκάκια για ξεκούραση. Ανηφορίζοντας θα περάσετε διαδοχικά από τις πύλες των αμυντικών διαζωμάτων. Θα δείτε υπόγειες δεξαμενές νερού, τεχνητές στοές, στρατώνες, το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία κι ένα βυζαντινό παρεκκλήσι. Πρόσφατες ανασκαφές αποκάλυψαν μια παλαιοχριστιανική βασιλική κι ένα τζαμί. Στο ψηλότερο σημείο του κάστρου -που οι Τούρκοι αποκαλούσαν Ιτς Καλέ,- σχηματίζεται μια μικρή πλατεία απ’ όπου η θέα προς την πόλη, τον Κορινθιακό κόλπο και τα βουνά της Πελοποννήσου κόβει την ανάσα.

Παλιά Πόλη/Photo: Shutterstock
Photo: Shutterstock

Μια ματιά στην ιστορία

Η πόλη της Ναυπάκτου λεγόταν Lepanto από τους Φράγκους. Μετρά ιστορία περίπου 3.500 ετών και θεωρείται ότι οι πρώτοι κάτοικοί της ήταν Δωριείς. Λόγω της στρατηγικής της θέσης, στη διάρκεια των αιώνων τη διεκδίκησαν οι Λοκροί, οι Αθηναίοι, οι Μεσσήνιοι, οι Αχαιοί, οι Θηβαίοι, οι Μακεδόνες και οι Αιτωλοί. Μετά από μια μακρά περίοδο αφάνειας, επανεμφανίστηκε στις σελίδες της ιστορίας το 1204, όταν εντάχθηκε στο Δεσποτάτο της Ηπείρου. Περίπου δύο αιώνες αργότερα, πέρασε στα χέρια των Ενετών.

Στους νεότερους χρόνους, η Ναύπακτος έδωσε το όνομά της σε μία από τις σημαντικότερες -και πιο αιματηρές- ναυμαχίες στην παγκόσμια ναυτική ιστορία. Η ναυμαχία της Ναυπάκτου έγινε τον Οκτώβριο του 1571. Αντίπαλοι ήταν ο οθωμανικός στόλος του σουλτάνου Σελίμ Β΄, με περίπου 300 πλοία, και ο στόλος της Ιερής Ένωσης (Lega Santa), που συγκροτήθηκε από την Ισπανία, τη Βενετία και το Παπικό Κράτος, με περίπου 200 πλοία. Επικεφαλής των ευρωπαϊκών δυνάμεων ήταν ο Δον Χουάν της Αυστρίας.

Η νίκη των συμμάχων υπήρξε καθοριστική, αν και το τίμημά της ήταν βαρύ: οι νεκροί και από τις δύο πλευρές ξεπέρασαν τους 30.000. Παρ’ όλα αυτά, η ναυμαχία της Ναυπάκτου αποτέλεσε σημείο καμπής, καθώς ανέκοψε την επεκτατική πορεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας προς την Ευρώπη.

Ας κάνουμε κάτι διαφορετικό: Διαδρομή γύρω από τη Λίμνη του Μόρνου

Ένας εναλλακτικός και λιγότερο γνωστός προορισμός, με αφετηρία τη Ναύπακτο, είναι ο Μόρνος. Το φράγμα που δημιούργησε την τεχνητή λίμνη εγκαινιάστηκε το 1981, σχηματίζοντας ένα εντυπωσιακό τοπίο και ένα σπάνιο οικοσύστημα. Με ύψος 126 μέτρων, το φράγμα του Μόρνου είναι από τα ψηλότερα της Ευρώπης και κατασκευάστηκε για να καλύψει τις ανάγκες ύδρευσης της Αθήνας. Ο περιμετρικός δρόμος έχει μήκος περίπου 70 χιλιομέτρων, με αφετηρία το Λιδορίκι, σε απόσταση 80 χιλιομέτρων από τη Ναύπακτο.

Ακολουθώντας τη διαδρομή, μπορείτε με μικρές παρακάμψεις να γνωρίσετε ορεινά χωριά όπως η Λεύκα, το Δωρικό, το Άβορο, το Κόκκινο, ο Δάφνος και άλλα. Τα περισσότερα είναι κτισμένα μέσα σε δάση από έλατα, βελανιδιές και πλατάνια, χαρίζοντας πανοραμικές εικόνες της λίμνης και του γύρω ορεινού όγκου.

Ξεχωρίζει, ωστόσο, ο χώρος της αρχαίας ακρόπολης του Καλλίου και η ομώνυμη πηγή. Το χωριό Κάλλιο (παλαιότερα Βελούχι ή Βελούχοβο), στους πρόποδες των Βαρδουσίων, υπήρξε ένας από τους αρχαιότερους οικισμούς της Ρούμελης. Όταν η λίμνη δημιουργήθηκε, το παλιό χωριό βυθίστηκε στα νερά και οι κάτοικοί του μετακινήθηκαν ψηλότερα, όπου έχτισαν το νέο. Αν κατηφορίσετε προς τις όχθες, θα δείξετε στα παιδιά τα πέτρινα σπίτια του βυθισμένου χωριού που αναδύονται μυστηριακά μέσα από τη λίμνη, θυμίζοντας μια βουβή αλλά ζωντανή μνήμη.

Πηγή: travel.gr

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

29 Οκτωβρίου 2025