Αναλυτικά, ο 31χρονος άσος μίλησε για:
τον εθνικό ύμνο που τραγουδά με πάθος:«Είναι έκφραση εκτίμησης. Γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στην Ελλάδα, είναι μεγάλη υπόθεση για μας να εκπροσωπούμε τη χώρα μας, τους αδερφούς και τις αδερφές μας, με τους οποίους είμαστε μαζί όλη μας τη ζωή».
-τους παίκτες που απουσιάζουν από τις διοργανώσεις των εθνικών ομάδων: «Είναι άδικο να μιλήσω εκ μέρους τους. Πάντα εμείς εκτιμούσαμε το γεγονός ότι είμαστε εδώ και παίζουμε αφήνοντας το καλοκαίρι μας και ποιοτικό χρόνο με τις οικογένειές μας και τους εαυτούς μας. Όμως το μπάσκετ είναι πνευματικό παιχνίδι. Χρειάζεσαι χρόνο μετά το τέλος της σεζόν. Και πρέπει να εκτιμάμε τα παιδιά που είναι εδώ. Θεωρώ πως πρέπει να μιλάμε περισσότερο για αυτούς. Έχουμε νέα πρόσωπα και παιδιά που προσπαθούν να τα καταφέρουν».
-το τι του αρέσει η Εθνική ομάδα: «Μου αρέσει πολύ. Μιλάμε για την Εθνική ομάδα και μου αρέσει πάντα να παίζω γι’ αυτή. Το σπουδαίο είναι πως είμαστε ενωμένοι. Προσπαθούμε να μένουμε ενωμένοι, όποιο αποτέλεσμα έρχεται. Έχουμε παιδιά που θα είναι το μέλλον μας. Πρέπει να κάνουν το βήμα μπροστά λίγο νωρίτερα. Πρέπει να είναι το μέλλον μας σε 5-6 χρόνια, αν εμείς σταματήσουμε».
-τι σημαίνει για τον ίδιο η Εθνική ομάδα: «Παίζω μπάσκετ λόγω της Εθνικής ομάδας. Ερωτεύτηκα το μπάσκετ εξαιτίας της. Είδα αυτές τις ομάδες να παίζουν. Τώρα θέλω να κάνω το ίδιο για τα παιδιά, ό,τι στυλ μπάσκετ κι αν παίζουν, είτε είναι σουτέρ είτε παίζουν σε πολλές θέσεις με πάθος και σκληράδα. Μου αρέσει να βλέπω παιδιά που παίζουν σαν κι εμένα. Να τους κάνω να πιστέψουν πως επίσης μπορούν να παίξουν στην Εθνική ομάδα. Να λένε ότι μπορούν να παίξουν μπάσκετ εξαιτίας αυτού του τύπου. Ανατριχιάζω γιατί πέρα από τα κομπλιμέντα που μπορεί να ακούς, το καλύτερο που έχω ακούσει ήταν ‘άρχισα να παίζω και δεν σταμάτησα γιατί σε είδα να παίζεις. Γιατί παίζεις πάντα δυνατά, το αγαπάς και το βλέπω στα μάτια σου ότι το απολαμβάνεις’. Αυτό δεν κρατά για πάντα».
-το πόσο κοντά ήταν να φύγει από τους Μπακς:«Αρκετά κοντά. Ο Γιάννης είναι αδερφός μου και αγαπώ το Μιλγουόκι. Όμως από την άλλη θέλω να παίζω. Πάντα θες να παίζεις και να νιώθεις σημαντικός. Λένε ‘είναι στην ομάδα γιατί…’. Όμως σκέφτηκα γιατί να φύγω. Μίλησα με το νέο μας προπονητή και είπε πως εκτιμά τον τρόπο που παίζω. Όταν τον άκουσα έκρινα πως ήταν η κατάλληλη ομάδα για μένα. Και ξέρετε πόσο αγαπώ το Μιλγουόκι και τους οπαδούς τους. Η πόλη αυτή έχει αγκαλιάσει την οικογένειά μας, οπότε δεν το σκέφτηκα πολύ. Κάποιες φορές θέλεις να νιώθεις σημαντικός και σε κάποιες ομάδες σού παρουσιάζεται μια ευκαιρία. Δεν με επηρέασε μόνο ο Γιάννης. Έχουμε ένα καταπληκτικό σταφ στους Μπακς. Υπήρχαν αυτές οι θεωρίες ότι ‘αυτός θα μείνει στο Μιλγουόκι και όλοι το ξέρουμε’. Γιατί όμως υπήρχε αυτή η βεβαιότητα. Στόχος είναι να κερδίσουμε πολλά πρωταθλήματα και να μείνουμε εδώ για πάντα. Όμως παίζω μπάσκετ για να παίζω. Σε όλες τις δουλειές θέλεις να νιώθεις σημαντικός».
-το αν τον ενοχλεί που λένε πως μένει στους Μπακς για τον αδερφό του: «Ο καθένας έχει τη γνώμη του. Αυτό σε ενοχλεί μόνο όταν είναι αλήθεια. Αν όμως δείτε τη διαδρομή μου… Φίλε, δεν είχαμε να φάμε. Ποιος νοιάζεται για ένα άρθρο. Δεν είχαμε να φάμε! Είμαι παιδί μεταναστών. Εγώ απλώς κάνω τη δουλειά μου. Στη ζωή δεν σου χαρίζει κανένας τίποτα. Αν δεν αξίζεις να παίζεις, θα φανεί ότι είσαι εκτός τόπου και χρόνου. Όσοι με έχουν δει να παίζω έχουν αυτή την εντύπωση; Δεν θα το έλεγα. Μήπως δεν είμαι αθλητικός ή γρήγορος; Τότε καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν άλλοι λόγοι και ποιος ξέρει γιατί γράφονται τέτοια πράγματα. Σημασία έχει όμως πώς αισθάνεσαι εσύ. Νιώθω καλά, είμαι χαρούμενος και περήφανος για τα αδέρφια μου. Προσπαθώ να κάνω πράγματα κι εκτός παρκέ. Το μόνο που με λυπεί είναι πως δεν είναι εδώ ο πατέρας μου. Μόνο αυτό, τίποτε άλλο».
-με ποιον παίκτη των ΗΠΑ θα έκανε trash talking: «Τον Πόρτις! Πλάκα κάνω, είναι αδερφός μου, είναι φοβερό παιδί και τον αγαπώ».
-το μήνυμα που πιστεύει πως θα του στείλει ο Γιάννης πριν το παιχνίδι: «Απλώς να το απολαύσω γιατί όλες οι στιγμές είναι μοναδικές. Το παρκέ για μένα είναι ιερό, όταν πατώ σε αυτό προσπαθώ να κερδίσω, δίνω τον καλύτερο εαυτό μου και δίνω ό,τι έχω να δώσω. Και κυρίως το απολαμβάνω».